FILM
Een ufo stort neer in de buurt van berg Fuji. De straling van het wrak zorgt ervoor dat de doden uit hun graf komen. Een groepje soldaten en een dellerig fotomodel besluiten te schuilen in een nabijgelegen hotel. Na een tijdje worden ze ingesloten door een leger van hongerige ondoden...

De cover bloklettert: "De beste zombiekomedie sinds Shaun Of The Dead". 'En wie dat niet gelooft die maken we iets anders wijs', moeten ze bij de desbetreffende distributeur gedacht hebben! Iets verder wordt dit onding overigens ook nog vergeleken met klassiekers als Bad Taste en Dawn Of The Dead. Zombie Self-Defense Force komt uiteraard niet eens aan de enkels van deze eerder genoemde horrortitels.

Maker van deze aanval op de netvliezen is niemand minder dan Naoyuki Tomomatsu van het al even infantiele Stacy: Attack of the Schoolgirl Zombies (2001). En de man gaat blijkbaar vrolijk door op hetzelfde elan en propt zijn nieuwste borreling Zombi Jieitai - zoals de film in Japan heet - vol met povere plastic make-up, amateuristische speciale effecten en flauwe over-the-top humor. Het ultieme dieptepunt is een aan een navelstreng rondvliegende zombiefoetus, dus u weet wat u zoal kan verwachten van dit meesterwerk.

Het is duidelijk nergens de bedoeling van regisseur Naoyuki Tomomatsu om een serieuze horrorfilm af te leveren, maar 'tongue-in-cheek' is wat ons althans betreft nog altijd géén excuus voor tenenkrommend slecht acteerwerk en onvoorstelbaar irritante personages. In plaats van de clichés van het genre te parodiëren of op de korrel te nemen, is de prent zelf een complete aaneenschakeling van platgereden clichés. 

De enige verrassingen zijn de opening van de film (een aanklacht tegen al de oorlogen waar Amerika een vinger in de pap had en nadien krijgt u een weinig subtiele ode aan - u kan het al raden - George A. Romero) en de compleet van de pot gerukte, doch behoorlijk coole climax. Maar naast deze kleine lichtpuntjes is Zombie Self-Defense Force hoe dan ook flauwe troep. Zet dat nu maar eens op de cover!

BEELD EN GELUID
Het anamorfisch uitgevoerde 1.85:1-beeld is over het algemeen bevredigend qua scherpte en contrast. De kleuren ogen natuurlijk en het beeld is vrij van beschadigingen. De Japanse Dolby Digital 5.1-track klinkt prima, met een bevredigend gevoel voor ruimte dankzij de aanwezige filmmuziek en geluidseffecten. De dialogen klinken op hun beurt helder en verstaanbaar.  

EXTRA'S
De hoofdattractie is een 32 minuten durende Making of, die overigens NIET ondertiteld is. Indien uw Japans dus even roestig is als dat van ondergetekende, dan bent u er eveneens aan voor de moeite! Het geheel is niet echt snedig, laat staan boeiend. Maar u krijgt wel een idee van de speciale effecten en hoe het er op de set aan toeging. Ook nog aanwezig is een slideshow met een collectie production stills. Niet veel soeps dus!

CONCLUSIE
Zombie Self-Defense Force is een behoorlijk infantiele horrorkomedie van de maker van Stacy (2001). Als je die film geweldig vond, dan zal u ogen te kort komen om al de geweldig slechte speciale effecten te aanschouwen en om al de acteurs artistieke Harakiri te zien plegen. Ieder die op zoek is naar een steengoede horrorkomedie, verwijzen we graag door naar onder andere Shaun Of The Dead, Fido en Braindead.