LIFE AND DEATH OF A PORNO GANG, THE
Bespreking door: Dieter - Geplaatst op: 2011-08-14
FILM
Ik weet niet welke stoffen er allemaal ronddrijven in het Servische water, maar dat er weinig gezonds in zit, lijkt buiten kijf te staan. De controverse over het extreem gewelddadige
Serbian Movie is immers nog maar nauwelijks achter de rug of daar komt de volgende moreel verwerpelijke film uit het Balkanland al aan.
The Life And Death Of A Porno Gang gaat over pornografie, moord, geweld, bestialiteiten en meer van dat moois en schrikt en niet voor terug om die thema's expliciet met de kijker te delen. Voer voor gevoelige zieltjes is de prent dus allerminst. Maar de film wil meer zijn dan een exploitatie van taboethema's. Er meandert voortdurend een politieke boodschap door de verhaallijnen, niet het minst omdat de film zich afspeelt rond de millenniumwende, de periode waarin de Balkan kampte met een wrange nasleep van een afgrijselijke burgeroorlog.
The LIfe And Death Of A Porno Gang mikt kortom zowel op de rechtse geweldjunkie als op het linkse 'arty farty'-publiek. Helaas worden beide kampen te weinig bediend om de film een geslaagde provocatie te kunnen noemen.
Hoofdpersonage Marko is een beginnende filmmaker die zijn droomproject maar niet van de grond krijgt, ook al zwemt zijn familie in het geld. Wanneer hij in contact komt met een pornoregisseur rolt hij de wereld van de 'adult movies' in. Niet voor lang echter, want in plaats van rukfilms te maken, produceert Marko een kunstzinnige quasi-parodie op het genre. Hij moet op de vlucht slaan voor de kwade pornobaas die zijn geld terug wil. Marko ziet inmiddels artistieke mogelijkheden in porno en hij trekt de baan op met een seksueel expliciete cabaretshow, bevolkt door homo's, travestieten en seksjunkies. Het concept slaat niet bepaald aan bij de rurale bevolking die de show, naar analogie met de kwade menigte uit
Frankenstein, steeds weer dwingt te verhuizen. Gedesillusioneerd zien Marko en zijn troupe maar één mogelijkheid om het hoofd boven water te houden: ingaan op het aanbod van een Duitse expat om voor grof geld snuff-films te maken.
Als concept is de plot zo ongewoon, dat je als kijker meteen geïntrigeerd bent. Jammer genoeg kan de film de belofte van een politiek geladen parodie op het exploitatiegenre nooit waarmaken. Het verhaal hangt immers met haken en ogen aan elkaar:
The Life And Death Of A Porno Gang is meer een aaneenschakeling van min of meer controversiële scènes dan een exploratie van de perversiteit van de mens. Bovendien is de schokfactor te laag om het gewenste effect te bereiken.
Serbian Movie en andere extreme prenten hebben de lat zo hoog gelegd dat de perversiteit in
Porno Gang al bij al nog meevalt. Een bijkomende domper op de efficiëntie van de film vormt de keuze om de prent als een homevideoproject van de protagonist voor te stellen. Behoorlijk meta als concept, maar qua executie een ramp.
De grootste ergernis blijkt echter het onvermogen om de politieke context uit te buiten van een periode in de recente Europese geschiedenis die daar meer dan rijp voor is. Af en toe slagen de makers er wel in spitant uit de hoek te komen - een foto van oorlogsmisdadiger Slobodan Milosovic siert bijv. haast vanzelfsprekend de kamermuur van een boerengezin - maar de grote thema's die worden aangesneden komen geforceerd over. Dat arme Serviërs bereid zijn als slachtoffer op te treden in snuff-films om met het geld hun gezin te onderhouden, had een emotiole mokerslag kunnen zijn, maar regisseur en scenarist Djordjevic doet er nauwelijks iets mee. Ook de veranderende zeden en moraal van een in traditie badend land als Servië zijn maar een bijgedachte voor de makers.
Daar komt bij dat je als kijker nooit de kans krijgt om je te identificeren met de karakters die zich neukend, drugs gebruikend en moordend met een busje een weg over het platteland banen. Zij worden niet neergezet als mensen van vlees en bloed die zich gaandeweg vragen beginnen te stellen bij het morele verval waaraan ze ten prooi zijn. Neen, ze ondergaan gewoon de grillen van het lot, als cartoonfiguren die nodig zijn om de stereotiepe plotwendingen mogelijk te maken. Ik pleit er niet voor dat elke exploitatiefilm anno 2011 een meditatie moet zijn op het voyeurisme van het genre. Integendeel, ik zou net voor het omgekeerde pleiten. Maar de makers van
The Life And Death Of A Porno Gang proberen beide te doen en falen in elk aspect. De finale invloed die de prent uitoefent op de kijker is dan ook geen onderzoek van de eigen moraliteit of een opstoot van adrenaline naar aanleiding van zoveel grafische immoraliteit, maar eerder een gevoel van 'so what?'.
BEELD EN GELUID
De prent is gedraaid met simpele huis-tuin-en-keuken-cameraatjes, dus een verbluffende beeldkwaliteit moet je niet verwachten. Het beeld spreidt alle tekortkomingen van het opnamemateriaal ampel tentoon (een contrast dat nooit juist zit, grijzige kleuren, een gebrek aan definitie en scherpte), maar dat kan je de transfer zelf dus niet echt aanrekenen. De soundtrack staat op de schijf zowel in de vorm van een stereospoor als van een 5.1-track. Die laatste is zonder twijfel het audiospoor dat de voorkeur geniet, maar kan niet verhullen dat de film auditief beperkt is in scope.
EXTRA'S
Deze release bevat een verrassende hoeveelheid extra's, maar de kwaliteit ervan is helaas niet om over naar huis te schrijven. De
Making-of (26 min.) volgt de cast en crew tijdens de opnames, maar heeft meer weg van een veredelde home movie dan van een inzichtelijke extra. Het
Interview met de regisseur (12 min.) brengt het er op dat vlak beter van af, ook al druipt daarr eveneens het lowbudgetgehalte van af. Naast een
Trailer voor
Porno Gang vind je op de disk ook 5
Cross-promotionele Trailers terug voor andere cultfilms. Ten slotte bevat de schijf drie thematische
Fotogalerijen, in de vorm van een slideshow.
CONCLUSIE
The Life And Death Of A Porno Gang is een expliciete vingeroefening in het exploitatiegenre die ten onder gaat aan de kunstzinnige ambities van de cineast. Als hij een parodie wilde maken, dan valt er weinig te lachen en als hij een serieuze prent wilde maken, dan gaat hij niet ver genoeg in zijn perversiteit. Vlees noch vis dus. De kwaliteit van beeld en geluid is vooral een indicatie voor het lage budget van de film, terwijl de bonussectie aardig gevuld is, maar de kijker inhoudelijk niet aan z'n trekken komt.