FILM
De Belgische cinema heeft altijd een band gehad met boerenfilms. De Amerikaanse Belg John Shank doet daar met  L'Hiver Dernier nog een schepje bovenop. Nu goed, op de liefde voor het platteland na, heeft zijn debuut maar weinig met De Vlaschaard of Het Gezin Van Paemel te maken. L'Hiver Dernier is immers een visueel sprookje over een eenzaat die weigert om zich neer te leggen bij de gewoontes van de moderne maatschappij. Dat levert bij momenten een cinematografisch hoogstandje op met enkele prachtige shots. Als film is deze productie echter af en toe vervelend.


Johann (Vincent Rottiers) erft de boerderij van zijn familie. Het landbouwbedrijf ligt in een afgelegen gebied in Frankrijk, maar dat is voor de jongeman helemaal geen probleem. Hij is het soort jongen dat zich één voelt met de natuur en hij neemt er de knagende eenzaamheid graag bij. Niet dat er geen andere mensen in het verhaal opdagen, zo moet hij zich bijv. voortdurend bekommeren om zijn zieke zus (Florence Loiret Caille). Hij heeft zelfs een liefje (Anaïs Demoustier). Toch is Johann het liefst van al bij zijn dieren. De jonge boer gelooft in de oude tradities en verzet zich op alle mogelijke manieren tegen de nieuwe landbouwtechnieken die men hem wil opleggen. Hoe nobel het gevecht ook is, toch is het verlies elke dag groter en groter. Na een zoveelste discussie met landeigenaar Heller (Michel Subor) die grootse plannen heeft met Johanns boerderij, zondert de landbouwer zich af van de rest van de wereld.


Deze film is in het Franse Centraal Massief opgenomen. Shank is zonder twijfel een grootmeester in het maken van kiekjes die het desolate landschap accentueren. De manier waarop hij filmt is te vergelijken met die van Andreï Tarkovsky. Wie vertrouwd is met dat soort cinema weet dat het om films gaat waarin visuele schoonheid centraal staat. Verwacht dus weinig woorden, maar wel een collage van prachtige beelden. De rol van Johann wordt voortreffelijk gespeeld door Vincent Rottiers die onlangs nog in Le Monde Nous Appartient te zien was. Rottiers zegt niet veel, de camera van Shank is immers zijn spreekbuis. Sommige lezers zullen deze film wellicht een saaie rit vinden. Het vergt inderdaad heel wat inspanningen, doch merk je vrij vlug dat Shank goed weet hoe hij de camera op de juiste manier moet hanteren. Voor liefhebbers van de betere arthouse.

BEELD EN GELUID
Jammer genoeg is L'Hiver Dernier een dvd-release, want een film die in de eerste plaats een visueel spektakel is, moet je nu eenmaal op Blu-ray zien. Nu goed, de beeldkwaliteit is meer dan voortreffelijk. Natuurgetrouwe kleuren en niet de minste storingen. De soundtrack is er ook eentje om in te lijsten, ten minste als je van de experimentele geluiden van het Antwerpse collectief D.A.A.U. houdt.


EXTRA'S
Het extra materiaal valt wat magertjes uit. Er is de obligate Making-of L'Hiver Dernier dat je maar weinig bijleert over de beweegreden van Shank om zo'n film te maken. Als toemaatje is er ook nog de leuke kortfilm Les Mains Froides.

CONCLUSIE
L'Hiver Dernier is zeker geen spek voor ieders bek. Cinefielen die echter vallen voor visuele hoogstandjes in de Tarkovsky-traditie zullen dit Belgisch werkje zonder meer appreciëren.