FILM
Death Dealer Selene (Kate Beckinsale) is nergens meer welkom. De vampiers houden haar verantwoordelijk voor de dood van covenleiders Viktor en Marcus, en de bijhorende teloorgang van het vampierenras, en de Lycans, die in de charismatische Marius (Tobias Menzies) een nieuwe leider hebben gevonden, willen haar dochter Eve omdat haar bloed de sleutel kan zijn tot het creëren van een ras van hybriden dat de sterkten van de beide soorten verenigt. Selene heeft echter haar eigen geheugen gewist, zodat zelfs zij niet waar Eve is; en zo lang de Lycans dat niet weten, proberen ze haar tenminste niet om te brengen. Selene krijgt nog wel de steun van David (Theo James), de zoon van covenleider Thomas (Charles Dance).




In de Oostelijke Coven, zowat de laatste die nog aan het geweld van het oprukkende Lycanleger kan weerstaan en verschanst zit in een kolossale vesting, oppert raadslid Semira (Lara Pulver) om Selene gratie te verlenen, zodat ze de jonge en onervaren Death Dealers kan trainen. Semira zint echter nog steeds op wraak, en samen met haar jonge geliefde Varga (Bradley James) vermoordt ze de Death Dealers en steekt ze de schuld op Selene. Zij en David kunnen ternauwernood ontsnappen naar de Noordelijke Coven Vador, waar de laatste vampiers waken over de erfenis van hun ras. Ze onthullen dat David de erfgenaam is van de Oudere Amelia (Sveta Driga) en bijgevolg erfgenaam van de Oostelijke Coven. De vampirella Alexia (Daisy Head) die door Semira is uitgestuurd om het tweetal te vangen, blijkt de geliefde te zijn van Marius, die op het punt staat de laatste vampiers een vernietigende slag toe te brengen.




Met een beetje knip-en plakwerk nu: als een totale verrassing werd aangekondigd dat er in 2016 nóg een vervolg op de Underworld-franchise zou verschijnen, met in de hoofdrol nog maar eens niemand minder dan Kate Beckinsale, wat verwonderlijk is aangezien ze voor het derde deel, Underworld: Rise Of The Lycans, verstek liet gaan. Naast enkele oudgedienden uit het vierde deel zoals Charles Dance en Theo James ("oudgedienden" is een relatief begrip in een film waarin de vampiers bij bosjes opbranden na blootstelling aan zonlicht) proberen de bedenkers de doorstart van vier jaar geleden te bestendigen. Die is overigens wéér niet helemaal geslaagd: Underworld: Blood Wars is best goed popcornvertier, dat teert op hetzelfde imago als hetgeen in de vorige films is opgebouwd - Kate Beckinsale in een nauwsluitend leren pak die in slowmotion haar uzi's leegpompt - maar zowat alle banden met wat de trilogie zo speciaal maakte schijnen verbroken te zijn. Van de ingewikkelde maar redelijk goed onderbouwde vampiermythe zoals die in de vorige films geschetst werd, blijft nagenoeg niets meer over. Het scenario springt van de hak op de tak, David en Selene nemen eerst de trein en zitten in een volgende scène plots op een paard (dat ze kennelijk uit hun kont getrokken hebben), de veelbelovende premisse van de Noordelijke half-elven, half-vampiers is niet voldoende uitgewerkt (én het design is ronduit uit Lord Of The Rings gepikt), en de schurk van dienst, Tobias Menzies, die schitterend gestalte geeft aan de sadistische Jonathan Randall in Outlander, wordt pijnlijk te weinig benut. De vampiers verwisselen sneller van alliantie dan van onderbroek (alhoewel: heeft een vampier een onderbroek? Misschien een leuk onderwerp voor Underworld 6: Revenge Of The Underpants) en aangezien een considerabel deel van de plot draait om de bloederfenis van Selenes dochter Eve (vandaar de titel, mocht u het zich afvragen) lijkt het vreemd dat enerzijds de halve film lang over haar lot gepalaverd wordt, maar de actrice niet één keer in beeld komt, behalve in een met archiefbeelden doorspekt visioen. Anderzijds lijkt Semira zodanig over haar toeren over de dood van Viktor dat gemakshalve voorbijgegaan wordt aan het feit dat die oude zak al vier (!) films geleden om zeep werd geholpen (okee... drie films, want er zat één prequel bij!) en dat gelooft ook geen hond.




Geloof me vrij, ik ben altijd enthousiast geweest over de Underworld­-reeks - tot nu dan - maar alles aan deze film schreeuwt dat het allemaal zo goedkoop mogelijk moest zijn. De CGI-effecten zien er fake en afgeleefd uit, de film is niet lang genoeg om alle nieuwe plotelementen (Noordelijke vampiers? Marius? Eve?) deftig uit te werken. Zelfs de met veel poeha aangekondigde gratie die Selene krijgt om de rookies te trainen, heeft geen vijf minuten stand gehouden. Bovendien lijkt regisseuse Anna Foerster, die nochtans van het eerder genoemde Outlander enkele van de meest hallucinante afleveringen heeft geregisseerd - kenners huiveren nu nog als ik To Ransom A Man's Soul noem - haar kennis over de voorgaande delen opgedaan te hebben op Wikipedia, en de acteurs schijnen wegens een belabberde paycheck niet geneigd om haar een handje te helpen. Het gebrek aan enthousiasme straalt zo van hun gezichten, behalve misschien bij Charles Dance, die kennelijk eieren voor zijn geld heeft gekozen en al redelijk snel bij het begin de deur van de franchise definitief achter zich dichttrekt. De actiescènes zijn een rommeltje, en lijken gefilmd te zijn op de parking van de filmstudio, de cameravoering is even dynamisch als een scène uit Thuis of Familie, en het scenario vol compleet voorgekauwde plotelementen (David is plots de nieuwe erfgenaam van de Coven? How convenient!) is van A tot Z bij de haren gesleurd. Waardoor het enige vernieuwende aspect op het einde van de rit de nieuwe kleurspoeling van Kate Beckinsale is.

De oorzaak van slechte films is vaak een samenloop van omstandigheden, maar alles wijst in deze film op de onkunde van de regisseuse. Wat mogelijk een briljante doorstart van de reeks had kunnen zijn, is nu mogelijk de nagel aan de doodskist van de vampiers, en slaagt daarin waar de Lycans faalden. Áls er ooit een Underworld 6 komt, wat na deze prent érg onwaarschijnlijk is, zou ik niet graag in de schoenen van de regisseur staan die dit treinwrak weer op de sporen moet zetten. Nu ja, misschien is de gevreesde mockbusterstudio The Asylum geïnteresseerd, want het kwaliteitsverschil met het goedkope plagiaat is nu wel flinterdun geworden.




BEELD EN GELUID
De Blu-raytransfer is echter prijzenswaardig. Aan spektakel is er geen gebrek, en ondanks de hevige blauwfilters, een trademark voor de Underworld-films, en de diepe zwartniveau's, blijven details goed zichtbaar. Uiteraard kunnen we niet zeggen dat de huidtinten realistisch zijn, maar het kleurpalet laat een fijne, gesatureerde indruk na. Er is een klein beetje banding te zien, maar dat is alles. De DTS-HD MA 5.1-track is dynamisch, biedt diepte en kracht, en de actiescènes, met zowel zwaardgekletter als massale vuurgevechten, komen tenminste nog goed tot hun recht.

EXTRA'S
Vier documentaires sieren de bonussectie In The evolution of Selene (8:09) wordt het hoofdpersonage tegen het licht van de vorige vier, pardon drie (in deel 3 doet ze niet mee) tegen het licht gehouden, Old & new blood (6:15) biedt ons een blik op de vier nevenpersonages Thomas, David, Vidar en Lena, The evil evolved (6:07) doet eigenlijk exact hetzelfde voor slechteriken Cassius, Semira, Varga, Alexia en Marius, en Building a blood war (12:03) verkoopt ons de gebruikelijke promopraat, die dit keer uitzonderlijk hol klinkt.

CONCLUSIE
Ergens hoop je dat Underworld een Dallaske doet, en dat Underworld 6 opent met de mededeling dat deel 5 één grote droom was en feitelijk nooit gebeurde. Underworld 5 is voor de franchise van Len Wiseman wat The Star Wars Holiday Special voor George Lucas was. Desondanks is de Blu-ray technisch gesproken aanprijzenswaardig. Enkel geschikt voor die hard-fans van de franchise.