Sinds kort kan je in de videotheken terecht voor The King Of California met in de hoofdrol Michael Douglas. Hij kwam de film voorstellen tijdens het Festival van de Amerikaanse film in Deauville, waar ook een hommage is gehouden aan zijn schitterende carrière als acteur en producer. We hadden een ontmoeting met een sympathieke Michael Douglas.

DVD Info: Ben je in een periode gekomen van je carrière waar je selectiever geworden bent en je hart eerder volgt bij het kiezen van rollen?

Michael Douglas: veel films die commerciële successen waren, zagen er niet succesvol uit op papier. Men dacht niet dat films als War Of The Roses, Black Rain, Fatal Attraction en enkele andere veel zouden opbrengen. Ik maak mijn keuzes altijd op basis van het materiaal en niet altijd omdat het veel opbrengt. Mijn prioriteiten zijn gewijzigd sinds ik gehuwd ben met Catherine (Zeta-Jones nvdr.) en een nieuw gezin met haar heb gevormd. Mijn filmcarrière komt niet meer op de eerste plaats. Dezer dagen krijg je me nog maar moeilijk het huis uit.
 

Je was te zien in grote studiofilms en kleinere films. Heb je het gevoel dat de onafhankelijke cinema aan het groeien is en op termijn belangrijker zal worden dan de grote blockbusters?

Het is een interessante periode. Studiofilms brengen de laatste tijd vooral vervolgfilms uit of verfilmingen van succesvolle boeken. Enkele jaren geleden was er de opmars van Miramax, maar dat had een partnership met Disney, zodat ze zeer grote marketingbudgetten hadden om hun kleine producties te promoten. Nu heeft vrijwel iedere grote studio een afdeling waar er oog is voor de andere film en die gesteund wordt door een gigantisch budget. King Of California is uitgebracht door Millennium Films, dat geen enkele band heeft met een grote studio. En dat maakt een groot verschil.

Je was te zien in vijf films dat je terzelfder tijd ook produceerde. Zijn dit dan jouw favoriete films?
Acteren en produceren voor hetzelfde project is niet plezant (lacht). Acteren is een vorm van egoïsme. Je hoeft je over niks anders zorgen te maken, de ganse ploeg is in de weer voor jou en heeft alleen oog voor je vertolking. Als je produceert moet je een visie hebben van 360°. Wanneer je beide dan combineert, is er vooral tevredenheid als je het allemaal tot een goed einde weet te brengen. Ik denk dan aan producties zoals The China Syndrome, Romancing The Stone en The Jewel Of The Nile. Dat waren moeilijke locatieproducties waar ik minder genoot van het acteren dan wanneer ik niet produceer. 

Welke zijn dan wél je favoriete films?
Dat is een moeilijke vraag, maar Wall Street zit er zeker bij, Falling Down, Black Rain en The Game.

Klopt het dat er sprake is van een vervolg op Wall Street?
Ja, momenteel wordt er gewerkt aan het screenplay, maar ik heb nog geen enkele pagina gelezen. Dat wordt dus afwachten.

Hoe maak je je filmkeuze als acteur en/of producer?
Voor mij is het script altijd doorslaggevend. Ik hou ervan om in een goede film te zitten. Soms krijg ik een schitterende rol, zoals Gordon Gekko in Wall Street waar ik in vrijwel iedere scène het verhaal draag en af en toe gebeurt het dat iemand anders een betere rol krijgt. Ik koos bijvoorbeeld voor The King Of California, omdat ik de kans kreeg om een totaal ander personage te spelen dan wat ik de laatste jaren deed.

Hoe kwam The King Of California tot stand?
Producer Alexander Payne, die ik nog nooit ontmoet had, schreef me een brief waarin sprake was van het scenario van The King Of California, geschreven door een zekere Mike Cahill. Hij vroeg me of ik geïnteresseerd was in het project. Ik vond het één van de meest frisse scenario’s die ik sinds lange tijd had gelezen. De voorwaarde was wél dat Mike Cahill er ook zijn regiedebuut mee zou maken. Het was een gok, maar uiteindelijk was de werkwijze bij Mike identiek als bij een zeer ervaren regisseur. Het was een schitterende ervaring.

De laatste jaren zijn tv-series zeer populair geworden. Je startte je carrière met de serie The Streets Of San Francisco. Zou je het eventueel overwegen om later een rol te aanvaarden in een serie?
Ik heb hele goede herinneringen aan die serie. Het was een enorme ervaring om 104 uur te mogen werken met een klasbak als Karl Malden. The Streets Of San Francisco was min of meer de fundering van mijn carrière als acteur. Ik verliet uiteindelijk de serie om One Flew Over The Cuckoo’s Nest te kunnen produceren. Amerikaanse televisie is momenteel zeer sterk, omdat veel goede scenarioschrijvers de overstap maakten van film naar tv wegens financiële redenen. Ik hou van de snelheid van de hedendaagse tv-producties en ik zie weinig of geen verschil met de films die ik bekijk. Een nieuwe tv-serie zie ik me echter niet meteen doen, maar ik sta wél open om te acteren in een tv-film.

Je vader Kirk was één van de succesvolste acteurs ooit. Jarenlang stond je bekend als “de zoon van”. Welke periode is voor jou doorslaggevend geweest zodat je uit zijn schaduw kon treden?
Toen ik de Oscar won voor mijn rol in Wall Street, was dat zeer belangrijk voor me, omdat de nominatie op zich werd gegeven door collega-acteurs. Dus ik denk dat dit wel een sleutelmoment is geweest in mijn carrière. Spijtig genoeg verliep het derde deel van mijn vaders leven niet zo aangenaam. Hij was 70 toen hij een helicoptercrash overleefde, kreeg een beroerte en andere aandoeningen en moest verschillende keren onder het mes voor zijn knie. Hij is er nu 91 en ik ben zeer fier op hem. 

Wat brengt de toekomst?
Er zijn op dit ogenblik een aantal projecten in ontwikkeling, 9 om precies te zijn. Eén ervan zal wellicht een film worden met mijn vrouw Catherine in de stijl van Romancing The Stone. Daarnaast zitten er ook een aantal drama’s tussen, maar of ze allemaal een film zullen worden, is een groot vraagteken. Een film op poten zetten is een gigantisch werk. Momenteel is er echter geen enkele film waar ik aan bezig ben. Alles zit nog in de voorbereidingsfase.

Tekst: Bart Carteur
Foto: Els Van Bosbeke