DVD Info: Metro Manila is een harde film. Had je geen twijfels toen je het script vooraf las, want deze film toont hoe hard het leven kan zijn?
Althea Vega: Als actrice ben ik fysiek, mental en emotioneel voorbereid op mijn rol. Ik heb er geen probleem mee om verschillende soorten karakters te portretteren. Wij zitten in een vak waarin verhalen worden verteld en het is onze plicht om sommige aspecten van de werkelijkheid te tonen. Ontbering is een deel van het leven van mensen en ik meen dat het belangrijk is om dat aspect van onze samenleving te tonen en het trieste lot van sommige Filippijnse mensen als een eyeopener te gebruiken.

Ik ben nooit in Manila geweest, maar te oordelen naar deze film lijkt het op een hel als het geluk je niet mee zit. Is Metro Manila gewoon een verhaal of is het leven er daadwerkelijk zo hard?
Zie je wel, door naar deze film te kijken was je diep getroffen! Zo sterk kunnen films zijn. De scènes die je gezien hebt waren moeilijk om te bekijken, maar zoals ik net al zei is dat niet meer dan een stukje van de donkere kant van Metro Manila. Er zijn ook heel veel plekken in Manila waar er sprake is van een opbloeiende en zich ontwikkelende economie. Onze leiders doen hun best om de problemen in onze samenleving aan te pakken. De film toont enkele van de negatieve kanten van de stad, maar mochten we fragmenten over gepantserde auto’s in de straten van Fort Bonifacio, Ortigas en Makati toegevoegd hebben of shots van de wolkenkrabbers in Makati en van de hekwerkwijken (gated communities), dan was er wellicht sprake van een beter evenwicht. Ik heb in de onroerendgoedsector gewerkt en die groeit snel. Ik zag dat er veel buitenlandse investeerders zoals Donald Trump, Paris Hilton en konsoorten hier neerstrijken. Dat is voor mij het signaal dat het leven hier goed kan zijn.

Hoe reageerden de Filippijnen, want Sean geeft een zeer donker beeld van het land?
Sommigen waren beschaamd en gekwetst over de werkelijkheid die ze zagen. Anderen toonden begrip. Als sommigen van mijn Filippijnse landgenoten zich beledigd voelden door de beelden in de film, dan heeft Sean daar geen schuld aan. Ik geloof dat regisseurs het recht hebben om hun verhalen te vertellen en dat is wat Sean deed toen hij Manila aandeed.

Hoe heb je Sean ontmoet?
Tijdens de auditie. Na een paar dagen kreeg ik te horen dat ik aan de productie zou worden toegevoegd. Ik herinner me nog goed dat ik Sean bedankte omdat hij me geselecteerd had voor de rol van Mai Ramirez en hij zei iets wat ik nooit zal vergeten, iets in de trant van: Ik heb je niet gekozen, jij koos jezelf voor deze rol. Daardoor realiseerde ik mij dat je moet geloven in jezelf, overtuigd zijn van je eigen kunnen, zodat mensen het resultaat van je inspanning op prijsstellen. Tijdens het draaien van Metro Manila in dit vroege stadium van mijn carrière, was ik verlegen en naïef, maar één van de goede eigenschappen van Sean is dat hij aandacht heeft voor de noden van zijn acteurs en feedback geeft. Hij gaf ons de vrijheid om het personage te interpreteren, wat ik gevoelsmatig op een natuurlijke manier ook doe.

Metro Manila is wereldwijd een succes. De recensies zijn zeer goed, dus veronderstel ik dat deze film deuren opent voor je carrière als actrice? Wat is de volgende stap en bestaat de kans dat we je in een internationale productie te zien krijgen?
Het is leuk dat onze film op international erkenning kan rekenen en inderdaad, Metro Manila opent nieuwe perspectieven voor mij. Ik ben net klaar met de opnamen van Dementia met de internationaal bekende Filippijnse actrice Nora Aunor. Ik neem de rol van de jongere versie van haar personage voor mijn rekening. De release is voorzien voor september 2014. Ik heb ook net een film klaar met een Italiaanse regisseur en ik kreeg al verschillende nieuwe voorstellen, dus ik zie wel wat ervan komt.

Behalve Brillante Mendoza weet ik niet zo veel over de Filippijnse filmindustrie, kan je er iets over vertellen?
Er zijn veel getalenteerde Filippijnse regisseur die internationale bekendheid genieten, o.a. Lav Diaz, Raymond Red en Benito Bautista. Filippijnse films trekken ook vaak de aandacht op internationale filmfestivals. Zo waren er in 2013 drie Filippijnse films op het Festival van Cannes te zien: Norte Hangganan Ng Kasaysayan, On The Job en Death March.

Als ik je biografie lees, dan valt het me op dat je veel aandacht schenkt aan geloven in jezelf, ook al is het leven hard. Wat denk je over de glamour die om de filmindustrie hangt?
Ik ben heel blij dat ik dit beroep heb. Het geeft voldoening en kansen en m’n werk wordt ruimschoots geapprecieerd, maar ik wil met de voeten op de grond blijven en dat probeer ik ook. Weet je, als je positief probeert te denken ondanks de vele uitdagingen in het leven en als in jezelf blijft geloven, dan bereik je ook veel.

Stel dat je naar Hollywood kon, zou je het aanbod accepteren?
Het zou een unieke kans zijn om met mensen uit Hollywood en uit de rest van de wereld te werken. Ik zou het aanbod zeker aannemen, MET EEN GROTE JA!

Je bent meer dan een actrice. Je zou een lange opsomming kunnen geven van wat je zoal doet; wat doe je het liefst?
Ik ben dankbaar dat ik zo veel dingen kan meemaken die ik graag doe. Flamenco dansen geeft me een goed gevoel, ik zing ook en ik wil er meer uithalen. Eerder zat ik in de onroerendgoedsector. Ik ben graag fysiek bezig. Momenteel neem ik bokslessen en studeer ik martial arts, maar uiteindelijk is mijn grootste passie acteren.

Nog een laatste vraag: welke film is je favoriet aller tijden en waarom?
Uiteraard hou ik van Metro Manila, maar mijn all time favorite is Black Swan. Misschien omdat ik graag een betere flamencodanseres wil worden. Toen ik de film voor het eerst zag en meer bepaald de scène waarin Nina verandert in een zwarte zwaan, had ik het gevoel zelf in een zwarte zwaan te veranderen. Ik werd erdoor aangegrepen, het was een diep verlangen om beter te worden toen ik me voelde versmelten met het personage, alsof het mijn innerlijke gevoelens weerspiegelde. Die film beroerde mijn hart op een indringende wijze. Nina’s karaktersterkte en vastberadenheid in deze film resulteren in het soort persoonlijkheid dat ik zelf in de komende jaren wil worden. Wat ik zo goed vind aan het maken van kwaliteitsfilms is dat ze je ziel beroeren en je aanmoedigen om het nog beter te doen.