Matt Damon: "De rol van Jason Bourne was een enorme uitdaging voor me."

The Bourne Supremacy kwam onlangs uit op dvd. Ondertussen werd het een verhuur- en verkooptopper van jewelste. Terecht, want het is één van de spannendste films van 2004. Tijdens het 30ste Festival van de Amerikaanse film in Deauville hadden we een persoonlijk gesprek met acteur Matt Damon over het ontstaan van de spannende actiethriller, maar ook over zijn volgende projecten.



DVD Info: Was deze film makkelijker voor jou, omdat je de rol van Jason Bourne al kende?
Matt Damon: Jazeker. Voor de eerste film had ik 6 maand om me voor te bereiden inzake gevechtstechnieken, wapentraining en boksen. Want regisseur Doug Liman wou dat ik liep zoals een bokser. Hij merkte echter op dat zij op een speciale manier lopen, dus trok ik naar een sportcentrum en leerde er de knepen van het boksen. Op het einde van die 6 maand was ik zelfs vrij goed. Toen we met de opnames begonnen, ondervond ik dat mijn training heel goed van pas kwam. Het veranderde mijn gedragspatroon compleet. Toen we het licht op groen kregen voor The Bourne Supremacy wist ik precies hoe ik me moest voorbereiden. Drie maand voordien begon ik opnieuw te boksen en volgde identiek dezelfde training als bij de eerste film. Want ik had er veel uit geleerd en hielp me enorm bij de rol.

Toen we 2 jaar geleden vernamen dat jij de hoofdrol zou spelen in de actiethriller, The Bourne Identity, hielden we ons hart vast. We dachten dat je compleet zou afgaan in dit soort rol. Maar we hadden ongelijk; je was uitstekend als Jason Bourne. Hoe stond jij er eerst tegenover?
Ik dacht hetzelfde. Het kwam als een totale verrassing dat ze mij vroegen voor dit soort rol. Dat was één van de voornaamste redenen waarom ik me zo goed wou voorbereiden. Voor mij was het voortdurend een gevecht om geloofwaardig over te komen tegenover het publiek. Ik wist dat er zou gevochten worden in de film; en ik wou zoveel mogelijk zelf in de scènes te zien zijn, zodat de camera niet teveel kronkels zou moeten maken bij het filmen. Op die manier werd ik dan nog geloofwaardiger. Maar ik geef je gelijk; ik zag mezelf ook niet meteen in de huid van dit soort personage kruipen. Anderzijds was het een enorme uitdaging om een totaal andere rol te spelen, dan de kijkers van me gewend zijn. En ik hou van uitdagingen.

Je werkte met enkele grote namen uit de filmindustrie, waaronder Steven Spielberg, Francis Ford Coppola en Steven Soderbergh. Welke was je beste ervaring?
Oh, ze waren allemaal verschillend. Ik zal het zo zeggen; als ik de kans krijg om terug samen te werken met de regisseurs waarmee ik reeds een film maakte, dan ben ik een gelukkig man. Ik genoot enorm van de samenwerking met Paul Greengrass bij het maken van deze film. Zijn manier van werken gaf een totaal andere kijk op regisseren. Hij gaf de acteurs ook veel vrijheid, je kon improviseren waar nodig; en er was totaal geen stress. Dit droeg blijkbaar ook bij tot de kwaliteit van de film, want je zit echt ademloos op het puntje van je stoel te kijken naar de verdere ontwikkelingen in het verhaal. Eén van de redenen waarom het allemaal zo boeiend overkomt, is de manier waarop de camera het allemaal vastlegde. In de meeste films zie je op voorhand reeds wat er zal gebeuren; bij deze film heerst er een soort paranoïa; en schuilt er bij wijze van spreken achter iedere hoek een verrassing. Je weet nooit wat er het volgend fragment zal gebeuren. En dat vind ik zo leuk aan de opvatting van Paul’s regie.

Toen je de hoofdrol accepteerde voor The Bourne Identity, was er dan reeds sprake van een tweede of zelfs derde film?
Ik wist dat er drie boeken bestonden rond het Bourne-personage. In de beginfase, hadden ze me graag doen tekenen voor de verfilming van de trilogie, maar ik weigerde. Ik twijfelde ook enorm of ik wel interesse had in The Bourne Supremacy.

Hoezo?
Wel, ik was niet zeker van het verhaal. Ik wou me niet contractueel verplicht voelen om een film te maken zonder degelijk script. Dus wachtte ik af tot ik een knap scenario kreeg, en toen ik hoorde dat ze Paul Greengrass als regisseur aangetrokken hadden, was ik compleet overtuigd. Wat de derde film betreft; als Paul interesse heeft in het project; én er is opnieuw een sterk verhaal, dan wil ik er zeker voor gaan.

Naast het acteren hou je je ook bezig met produceren. Eventueel interesse in regisseren?
Jazeker, maar eerst moet ik een goed verhaal kunnen neerschrijven. Ik zou graag mijn eigen script willen verfilmen. Het zal wellicht een kleine productie worden. Er zijn een aantal ideeën, maar we zien wel wat de toekomst brengt.

Er doen geruchten de ronde dat je te zien zou zijn als Lance Armstrong in de film van zijn leven. Wat klopt daarvan?
Wel, Frank Marshall bezit de rechten van Lance’s verhaal. Als er een script komt, dat kan omgezet worden tot een goede film, dan ben ik er zeker voor te vinden. Maar het zit allemaal nog in een voorbereidingsfase; er is nog niets concreet.

Wat mogen we verwachten van The Brothers Grimm van Terry Gilliam?
Normaal gezien was de release voorzien voor eind 2004, maar omdat er enorm veel speciale effecten zullen gebruikt worden, werd de film uitgesteld tot november 2005. Het was een toffe ervaring om met Terry samen te werken. Hij werkt heel verschillend, apart, in vergelijking met andere regisseurs. Meestal filmt hij met behulp van breedhoeklenzen, zodat alles uiteindelijk wel een andere dimensie krijgt. Er zijn extreme close-ups, grote neuzen (lacht),...

Welke filmprojecten mogen we in de toekomst verwachten?
Momenteel staan er 3 films op stapel. De eerste is Syriana van Stephen Gaghan, die verantwoordelijk was voor het script van Traffic. Deze keer gaat het niet over drugs, maar over de oliehandel. De tweede is een heel interessante, misschien wel de beste rol die ik in mijn carrière mag vertolken naast Bourne, nl. The Informant van Steven Soderbergh. Last but not least, is er The Departed van Martin Scorsese. Normaal gesproken wou ik een rustpauze inlassen, maar toen Martin belde, kon ik onmogelijk weigeren (lacht).