Maria Bello: "Mijn droomrol? De vrouwelijke Indiana Jones!"
Tijdens het 29ste Festival van de Amerikaanse film in Deauville, kwam actrice Maria Bello de misdaadfilm The Cooler voorstellen. Anderhalf jaar later is deze uitstekende prent eindelijk uit op dvd. We hadden een intiem gesprek met deze knappe blondine, die haar doorbraak kende met rollen in E.R., Payback en Coyote Ugly. Na The Cooler was ze naast Johnny Depp te zien in Secret Window en in de remake van Assault on Precinct 13.

DVD Info: Wat trok je aan in The Cooler? Kwam je makkelijk aan de rol?
Maria Bello: Toen ik het script voor het eerst las, voelde ik meteen aan dat dit de geknipte rol voor me was. Ik zou en moest die rol te pakken krijgen. Ik belde mijn agent op en hij antwoordde: "Nee, vergeet het. Je maakt geen enkele kans; je bent veel te knap, ze zullen je nooit aannemen." Waarop ik zei: "Fuck you" en ik ontsloeg hem onmiddellijk (lacht).

Heb je dit écht zo gezegd?
Jazeker! Ik zei: "Fuck you". Precies op die manier (lacht uitbundig). Daarna moest ik enorm hard knokken om geselecteerd te worden voor de auditie in New York. Ze hielden van mijn vertolking en ik hoorde dat Wayne Kramer (de regisseur), William H. Macy en Alec Baldwin achter de schermen een goed woordje aan het voeren waren tegen de casting-verantwoordelijken. Vervolgens ging ik naar de auditie in Los Angeles en kreeg de rol.

The Cooler bevat een vrijscène waar de intieme lichaamsdelen duidelijk te zien zijn. In Amerika kreeg de film meteen al kritiek...
Ik ben blij dat het bioscooppubliek in Europa het soepeler bekijkt dan het Amerikaanse. Europese cinema heeft me altijd geboeid, omdat ik het rijp, interessant en écht vind. In Hollywood is dit complete taboe, omdat het ongebruikelijk is om niet-perfecte billen te tonen op het grote scherm. Nooit zie je gewone mensen seks hebben; alles wordt er mooier voorgesteld dan het is, en als het moet wordt er links of rechts wat bijgewerkt. Hopelijk verandert de ingesteldheid ooit bij de Amerikanen.

Hoe verliepen de opnames bij die intieme scènes?
Er was niks moeilijks aan; daarin moet ik eerlijk zijn. Vanaf de eerste ontmoeting met William, klikte het meteen. Het is een geweldige, eerlijke kerel. We hebben veel gelachen tijdens de opnames, die ongeveer 21 dagen in beslag namen. Het was een toffe ervaring.

Op welke manier ging William H. Macy daarmee om?
Was hij niet schitterend?! (lacht) Ik bleef maar zeggen dat hij een kont had van een 12-jarig jongetje. Echt waar, vind je ook niet?! Hij heeft een prachtige kont; dus laat maar zien, baby! (lacht) William was een beetje nerveus, maar zag de scène uiteindelijk enorm zitten.

Je startte je carrière bij E.R.. Hoe verliep de samenwerking met George Clooney?
Zoveel scènes hadden we eigenlijk niet samen. Ik vind hem een goed acteur en een aangename kerel. Vooral de dingen die hij sinds zijn vertrek bij E.R. verwezenlijkt heeft, zijn volgens mij enorm geslaagd. Confessions Of A Dangerous Mind vond ik schitterend en ik denk dat hij in de toekomst nog veel mooie dingen zal laten zien als regisseur.

Was het voor jou een moeilijke opdracht om de E.R-ziekenhuistaal onder de knie te krijgen?
Nee, niet echt. Het is voor mij altijd vrij makkelijk geweest om dingen te onthouden en speciale terminologie had ik dus ook vlug onder de knie. Er was wél een ander feit waarmee ik problemen had. Omdat de serie zodanig veel personages kende, gebeurde het vaak dat we in bepaalde afleveringen amper aan bod kwamen. Dan sloeg de verveling bij mij enorm toe. Ik ben actrice, dus ik wil zoveel mogelijk acteren. Vooral om die reden, zei ik dan ook de serie na ruim één seizoen vaarwel. Ik kreeg daar immers niet het gevoel dat ik acteerde, maar eerder aan het sterven was. Uiteindelijk was het dus niet zo een grootse ervaring voor me.

Na E.R. was je te zien in je eerste films. Welke ervaring bracht dit met zich mee?
In de periode dat ik te zien was in E.R., stond ik terzelfdertijd op de set van Payback (met Mel Gibson) en Permanent Midnight (met Ben Stiller). Ik wou van bij het begin al in films meespelen. De intensiteit op een filmset gedurende 2-3 maand vind ik geweldig.

Welke rol zou je graag eens vertolken?
Mijn echtgenoot zit ook in de filmbusiness. Hij is scenarist en onlangs schreef hij een droomrol voor me. De werktitel is The Adventurer's Club. Het is altijd mijn droom geweest om de vrouwelijke Indiana Jones te spelen (lacht). De vrouwelijke actiehelden zijn altijd zo perfect, maar ik wil zoals Indiana zijn; die is immers totaal niet perfect. De heldin waarover ik het heb, is een beetje nerveus, bang van allerlei zaken en spot met zichzelf.

Als we je verschillende rollen overlopen, valt het ons op dat je er telkens anders uitziet. Is dit een bewuste keuze?
Karakterrollen hebben me altijd aangesproken. De vriendin spelen van iemand, hetgeen ik een paar keer deed, vind ik niet zo interessant. Ik wil dingen doen die 3-dimensioneel zijn en verschillende lagen bevatten. Als ik daarvoor mijn haar moet veranderen van lengte of kleur, of er mollig of graatmager moet uitzien, dan is dat geen probleem. Ik hou ervan om mezelf te transformeren en al de verschillende aspecten te gebruiken die ik bezit om eventueel een ander personage te spelen. Ik heb geen interesse om mezelf te spelen, als je snapt wat ik bedoel.

Je was te zien in de popcornfilm Coyote Ugly en in de low-budgetfilm The Cooler. Wat verkies je eigenlijk?
Ik hou van beide. De rol moet gewoon interessant zijn. Coyote Ugly kan je misschien wel een popcornfilm noemen, maar het had een interessante boodschap en was een echte feel-good film. Het resultaat mocht er zijn.

In Duets zing je enkele liedjes met Gwyneth Paltrow. Sindsdien blijk je een echte karaoke-fan te zijn...
Inderdaad, ik hou enorm van karaoke, maar de laatste maanden vind ik er de tijd niet meer voor. Veel van mijn vrije tijd gaat immers uit naar de opvoeding van mijn kind. Het is wel de bedoeling dat ik er binnenkort weer tegenaan ga (lacht).

Is het waar dat je in je vrije tijd aan kickboxing doet?
Wel, ik deed dit gedurende een lange periode; maar sinds ik moeder ben geworden, stopte ik ermee. Ik bezeerde trouwens ook mijn heup, zodat het een makkelijke beslissing was. Momenteel ga ik af en toe enkele kilometers lopen, maar zeker niet fanatiek.