Een gesprek met Oliver Stone, Colin Farrell en Angelina Jolie over Alexander

Als promotiestunt voor de historische prent Alexander kwamen eind vorig jaar regisseur Oliver Stone, acteur Colin Farrell en actrice Angelina Jolie naar Parijs om daar de pers te woord te staan. Wij hadden een ontmoeting met deze drie beroemdheden. Alexander is sinds kort uit op dvd, zowel in een 1-disc versie als 2-disc versie boordevol extra's.

Kan je iets meer vertellen over de voorbereidingen, Oliver Stone?
Stone: Ja, natuurlijk. In 1973 schreef professor Robin Lane Fox een prachtig boek over het leven van Alexander. Het is bijzonder moeilijk om dingen te weten te komen over Alexander, zodat Robin ons enorm geholpen heeft. Daarnaast deden we beroep op adviseurs uit Egypte, Babylon en Bactria. In Indië was het zeer moeilijk om enige informatie te vinden. We hebben zeer veel research moeten doen, maar geloof me, de informatie die je te zien krijgt is correct.

In de film komt ook het thema seksualiteit aan bod. Was dit nodig?
Stone: Alexander was volgens mij een groots iemand met grootse ideeën. Hij wou het einde van de wereld verkennen en trachtte een andere wereld te vinden in alle opzichten. Niet alleen aan de buitenkant, maar ook aan de binnenkant: seksueel, geografisch, zedelijk, … hij duwde op iedere knop. Ik vond de seksualiteit belangrijk, maar het is maar een gedeelte van het verhaal.

Colin, heb je je speciaal moeten voorbereiden op de rol van Alexander?
Farrell: Jazeker. Omdat het vooral fysisch een veeleisende rol was, bereidde ik me 4 maanden voordat de opnames van start gingen, grondig voor. Vier dagen per week vertoefde ik in de fitnesszaal. Dit werd afgewisseld met paardrijden, lopen en véél proteïne-shakes (lacht). Daarna gingen we met meer dan 50 acteurs en figuranten van voornamelijk Noord-Afrikaanse afkomst voor 3 weken naar een bootcamp in Marokko onder leiding van militair adviseur Dale Dye. Dit was werkelijk afzien. Anderzijds was het nodig, omdat we de gevechtstechnieken van de Macedoniërs grondig onder de knie wilden hebben.

Was je niet jaloers op de jongens, Angelina, toen je hoorde van die zware trainingen en het bootcamp? Want in het verleden toonde je ook al aan specifieke trainingen te volgen als voorbereiding op bijvoorbeeld Tomb Raider.
Jolie: (lacht) Ik wou er natuurlijk heel graag bij zijn, maar deze keer was het vooral nodig om mij te richten op de emotionele kant van het verhaal en de diepzinnige kant van de moeder. Het is een psychologische rol, dus was er een ander soort voorbereiding nodig.

Oliver, ook in het verleden stond je ervoor gekend om als voorbereiding op een film (o.a. Platoon) naar een bootcamp te trekken. Is dit echt nodig, denk je?
Stone: Ja, dit is zeker nodig voor die films. Je moet hen in een situatie brengen waar ze precies als soldaten leven, zodat ze kunnen begrijpen wat die mannen moeten doorstaan en ook leren functioneren als een team. Het moet gewoon aangeleerd worden, anders hebben die acteurs geen flauw benul hoe het is om af te zien of een veldslag zoals Alexander te winnen.

Hoe was het eigenlijk om na al die tijd terug samen te werken met Val Kilmer?
Stone: Tijdens de opnames van The Doors vond ik hem bijzonder koel; hij stond onder persoonlijke druk en het was dan ook een waar genoegen om hem na 13 jaar als een totaal andere man terug te zien. Hij is gelukkiger en hij bereikte blijkbaar de plaats waar hij zich comfortabel voelt.

Colin, je speelde al verschillende rollen tijdens de laatste drie jaar. Heb je nog doelstellingen?
Farrell: Ja, ik wil nog zoveel mogelijk kansen proberen te benutten die een positieve invloed kunnen hebben op mijn carrière. Of het nu een kleine onafhankelijke film is of een grote productie die een emotionele impact hebben of gewoonweg puur gemaakt zijn als entertainment. Mij maakt het niet uit; er zijn wat dit betreft geen specifieke regels.

Angelina, wat trok je aan in de rol en hoe was de ervaring om met slangen te werken?
Jolie: Ik was meteen verliefd op de rol. Af en toe krijg ik complexe rollen aangeboden, maar deze vond ik sterk, krachtig en interessant. Vooral de diepe relatie tussen moeder en zoon trok me in het bijzonder aan. Ik hield ervan om met de slangen te werken, alhoewel ik er in het begin niet echt positief tegenover stond. Dankzij de morele steun van Oliver durfde ik het uiteindelijk toch aan om die scènes te spelen. Die slangen werden er niet zomaar aan toegevoegd; nee, naar het schijnt had Alexander's moeder ze in het echte leven ook.

Van JFK en Natural Born Killers maakte je achteraf een nieuwe versie, de zogenaamde "Director's Cut" die we op dvd konden bekijken. Zal dit met Alexander terug het geval zijn?
Stone: De bioscoopversie is mijn visie op Alexander's leven met een speelduur van 2u55. DVD is een fenomeen en is heel belangrijk geworden; ook voor mij. Zoals het er nu naar uitziet, gaan we wellicht 2 edities krijgen: de originele versie én een andere versie, die iets korter, simpeler én begrijpelijker is voor het Amerikaanse publiek. Het zal een uitdaging zijn om het meer "to the point" te maken en misschien zullen ze later (binnen 2 à 5 jaar) interesse hebben om een tweede film te financiëren met méér scènes. We kunnen hem dan Alexander The Ghost noemen of zo (lacht). Ik wenste dat ik het verhaal had kunnen vertellen in 2 uur, maar het is te gecompliceerd. Het is een te groots leven én onderwerp, zodat we niet anders konden dan het langer maken.

(nvdr. Ondertussen is het inderdaad zo dat er wereldwijd verschillende dvd-edities op de markt werden gebracht. In de Benelux krijgen we de ongeknipte versie te zien, terwijl in Engeland en Amerika versies van 160 en 168 minuten verkrijgbaar zijn.)