Kevin Bacon: "Veel oefenen hoort bij om het even welke rol."

Sinds kort is de film The Woodsman die gaat over het thema pedofilie op dvd verkrijgbaar. Wij hadden een persoonlijke ontmoeting met hoofdrolspeler Kevin Bacon (Mystic River, Apollo 13) tijdens het 30ste Festival van de Amerikaanse film in Deauville. Ons gesprek ging vooral over The Woodsman, maar ook over Beauty Shop (sinds half september op dvd) en andere filmrollen. En wat we voordien al dachten werd bevestigd: Kevin Bacon is een topacteur zonder sterallures.



DVD Info: Welke boodschap probeer je met The Woodsman naar het publiek over te brengen?
Kevin Bacon: Het is het verhaal van een zieke kerel die probeert om terug beter te worden. Ik denk niet dat het onze bedoeling was om een sterke boodschap of enige antwoorden af te leveren rond dit zeer serieus en alom aanwezig probleem. Het geeft wel het gevoel dat dit thema ontwijken veel gevaarlijker is dan het openbaar te maken.

Hoe bereidde je je voor op deze wellicht moeilijke rol?
Wel, ik denk dat de voorbereiding ongeveer dezelfde was als voor gelijk welke andere rol ik reeds vertolkte. Ik probeer altijd zoveel mogelijk informatie te vergaren uit het script. Daarnaast vraag ik ideeën aan de regisseur die betrekking hebben tot het verhaal en de biografie van het personage. Achteraf kan ik dan de gaten invullen die nog overblijven en is het aan mezelf om erop te letten hoe het personage eruitziet, loopt en spreekt. Veel oefenen is dan de boodschap. Bij deze vertolking was het voor mij zeer belangrijk om het personage niet zozeer te spelen als iemand die eruitziet als een pedofiel, maar eerder als een doordeweekse man. In de maatschappij kan je soms onmogelijk weten wie crimineel of ziek is. Ze nemen plaats naast jou in de bus, je komt ze tegen in de kerk,... Ze lopen niet met een teken rond waarop staat wie ze zijn of hoe ze zich voelen. Mocht dit het geval zijn, dan zou het voor ons veel makkelijker zijn om met het probleem om te gaan.

Een persoonlijke vraag: hoe zou je reageren mocht je -zoals in de film- in een bedrijf werken waar een collega pedofiele neigingen vertoont? Zou je die man aanvaarden als collega, of hem volledig links laten liggen?
Eerlijk gezegd weet ik niet hoe ik zou reageren in die situatie. Ik denk dat, vooral als een ouder, dit een thema is dat je vanbinnen effectief diep raakt. Het maakt ons bozer, banger, droeviger en wellicht vergeet ik nog enkele andere dingen. Momenteel kan ik je daarop niet echt een antwoord geven.

Je werd geregisseerd door een vrouw, Nicole Kassell. Was dit anders werken voor jou?
Ik denk niet dat dit een invloed had op mijn vertolking. Persoonlijk heb ik er nooit echt bij stilgestaan gedurende dit project. Zeer lang geleden deed ik een film waar de regisseur ook een vrouw was, maar toen had ik een kleine inbreng in het verhaal, waardoor ik moeilijk kan vergelijken. Nicole was enorm sterk en hulpvaardig tijdens de draaiperiode. Ik ben zeer trots op haar, want ze leverde schitterend werk bij haar eerste bioscoopfilm.

Ook Mos Def leverde een opgemerkte prestatie als Sergeant Lucas. Had je dit verwacht?
Het is zéker een dynamische vertolking. Tot op het moment van zijn opnames hadden we geen enkel idee wat Mos met het personage zou aanvangen. Zo’n rol kan miljoenen kanten opgaan en de manier waarop hij zijn rol naar voor bracht was zeer sterk. Sergeant Lucas werd tijdens zijn dienst zeer diep aangetrokken door enkele misdaden waarvan hij getuige was. Mos vertolkte het als een zeer genuanceerd personage. The Woodsman is vooral interessant door de personages; er zijn nl. geen echte helden of slechteriken in dit verhaal aanwezig.

Hoe was de ervaring om samen met je vrouw Kyra Sedgwick de hoofdrol te spelen?
Wat veel mensen niet blijken te begrijpen is dat we niet als "happy couple" hand in hand naar ons werk gaan. Ik bedoel daarmee; we reageren totaal verschillend op de set, in tegenstelling tot wanneer we gaan dineren of samen op vakantie zijn. Het is een job en het is onze bedoeling om zoveel mogelijk over te komen als twee individuele personen. Er is veel nieuwsgierigheid naar de liefdesscènes. Ik kan je vertellen dat hetgeen je ziet in de film totaal niet overeenstemt met hoe het in “real life” gebeurt. Het is eerder zoals Vicky en Walter ipv Kyra en Kevin. Het is trouwens véél beter thuis (lacht)!

Heb je speciale herinneringen overgehouden aan de opnames van The Woodsman?
Jazeker. Ik groeide op in Philadelphia en ik verliet het ouderlijk huis toen ik 17 was. Ik verhuisde naar New York om er mijn grote droom waar te maken: acteur worden. Mijn vader woont nog steeds in Philadelphia en sporadisch ga ik bij hem op bezoek. De producent en enkele mensen van de crew waren ook van daar afkomstig, zodat er gekozen werd om daar The Woodsman te draaien. Het was een blij weerzien met mijn geboortestreek; de mensen kwamen op straat om ons toe te juichen en te steunen. Het was een bijzonder goed gevoel.

Na The Woodsman was je ook te zien in Beauty Shop met Queen Latifah. Dit was wellicht plezant.
Oh, het was fantastisch! Vooral omdat ik na Mystic River, The Woodsman, Loverboy (een film die hij regisseerde) en In The Cut eventjes iets luchtiger wou, kwam dit aanbod als geroepen. Ze belden me om te vragen of ik interesse had in deze spin-off van Barbershop, waarvan ik een grote fan was. Ik wou het alleen doen als ik van mijn personage iets leuks mocht maken en toffe ideeën mocht uitwerken. Dit was voor de makers geen enkel probleem, zodat ik toehapte. Ik vertrok naar LA, stond een zestal dagen op de set en had een geweldige tijd. Het was ook leuk om na enkele onafhankelijke films terug een mooie trailer te krijgen, betaald te worden, goed te kunnen eten en te kunnen logeren in een sjiek hotel van Beverly Hills, nl. The Four Seasons (lacht). Ik heb de film nog niet gezien, maar ik amuseerde me rot tijdens de opnames.

Hoeveel films kan je eigenlijk draaien zonder betaald te worden?
(lacht enthousiast) Ja, ik weet het; je hebt gelijk. Veel mogen het er niet zijn. Vroeg of laat wil mijn vrouw eens gaan winkelen, en dan zou ik problemen kunnen krijgen (lacht).

Een vijftal jaren geleden was je te zien in Stir Of Echoes, wat aanzien werd als één van de beste thrillers van het jaar. Spijtig genoeg kwam hij na het succesvolle The Sixth Sense, waardoor de film minder kansen kreeg. Kan je daarover nog een reactie kwijt?
Wel, je kan het "bad luck" noemen, maar je kan het ook omschrijven als een zeer cruciale fout op marketingvlak. Onze film was eerder klaar dan The Sixth Sense en logischerwijs zou je denken dat Stir Of Echoes eerst zou uitkomen. Wij vroegen dit ook. Maar soms gebeurt het dat je als acteur het antwoord krijgt dat we van marketing niks afweten en beter zouden zwijgen. The Sixth Sense was een schitterende film en ik denk niet dat Stir Of Echoes iets aan de populariteit zou veranderd hebben indien wij eerst waren gekomen. The Sixth Sense was in die periode echter zo een fenomeen dat Stir Of Echoes meteen vergeleken werd met die film en als gevolg minder kansen kreeg. Daarnaast vond ik het een afschuwelijke titel. Het slaat op niks. Ik weet zelfs niet wat het betekent. Wat betekent het in godsnaam?! Ik weet echt niet waar ze die titel haalden.

Welke titel zou jij dan gekozen hebben?
Ik zou de film Dig genoemd hebben. Maar ja; wat weet ik er van; ik ben maar een acteur (lacht).

Tekst: Bart Carteur
Foto: Jurgen Gryspeert