FILM
In 2022 passeerden twee films over grotten de revue. Ron Howard had het in Thirteen Lives over de jonge voetballertjes die geklemd zaten in de Tham Luang-rots, en in Italië was er Il Buco van Michelangelo Frammartino. Het contrast tussen de twee kon niet groter. Howard koos (hoe kan het ook anders) voor een Hollywoodiaanse aanpak, waar je na vijf minuten al een allergie van kreeg, terwijl Frammartino voor eigenzinnige arthouse ging waar de kijker veel geduld moet voor opbrengen.




Nochtans gaat het twee keer om hetzelfde concept: de mens die de natuur uitdaagt, een duel waarvan je a priori weet wie de baas is. Niet dat Il Buco een survivaldrama is; de Italiaanse film heeft 1961 als setting. De cineast vertelt het echte verhaal van een groep speleologen die de Abisso del Bifurto-grot afdalen, 698 meter diep en gelegen in een bergdorpje in Calabrië waar alleen maar het geroep van een oude herder het geluid van de natuur verstoort.

Michelangelo Frammartino wilde deze expeditie van toen op een bijna documentaire-achtige manier in een speelfilm gieten. Technisch gezien werd dat een echt huzarenstukje, want net als in 1961 daalde de cineast met een cameraploeg en een groep speleologen in de op één na diepste grot ter wereld af. Anderzijds mag het gezegd worden dat het voor heel wat kijkers een even grote krachttoer zal worden om deze film zonder enig gegeeuw te bekijken. Een verhaal is nauwelijks aanwezig. Ondergronds zie je de speleologen die zich door de vele kronkels een weg banen met als doel het natuurwonder in kaart te kunnen brengen, terwijl bovengronds een oude man op weg is naar zijn schepper.




Il Buco is dus zeker niet voor iedereen, en vooral is het geen film om op dvd te zien. Dit soort beelden schreeuwt om een gigantisch groot bioscoopscherm zodat het voelt alsof jezelf de dieperik indaalt. Maar op een televisiescherm, en zeker met deze dvd, werkt deze trip maar halvelings, en wie weet is het voor sommigen daardoor niet meer dan een oersaaie ervaring.

BEELD EN GELUID
We vertelden het al in de bespreking, maar Il Buco moet je niet op een televisiescherm beleven, en nog minder met een dvd. Technisch valt het allemaal wel mee, maar dit soort films heeft nood aan een loepzuiver beeld waarin je de allerkleinste details kan zien, en dat kan een gewone dvd als deze niet bieden, waardoor heel wat pracht verloren gaat. De geluidsband is een Italiaanse Dolby Digital 5.1 maar er wordt nauwelijks gesproken en van muziek is ook geen sprake.




EXTRA'S
Er staan geen extra's op deze disk.

CONCLUSIE
Laat ons eerlijk zijn door te zeggen dat Il Buco geen cinema is voor iedereen en is het helemaal geen film die je op dvd moet zien.