FILM
Moana (Auli'i Cravalho) is teruggekeerd van haar reis uit het eerste deel, en nu haar volk het virus van het zeereizen te pakken heeft, zeilt ze naar de omringende eilanden, op zoek naar sporen van andere beschavingen. De zaak wordt behoorlijk dringender wanneer een visioen haar onthult dat, als haar volk zich niet vermengt met andere volkeren, het uitsterven om de hoek komt piepen. De kwaadaardige god Nalo (Tofiga Fepulea'i) ziet een vereniging van volkeren echter als een bedreiging, en omdat je het nu eenmaal niet kan opnemen tegen een god, moet een halfgod dan maar volstaan. Om een lang verhaal kort te maken: Moana roept eens te meer de hulp in van Maui (Dwayne Johnson), die altijd wel in is voor een robbertje vechten.




Veel vernieuwends brengen de makers van Moana 2 niet naar de tafel, maar de film is wel een schoolvoorbeeld hoe je tegelijkertijd een inclusief beleid kan voeren zonder een classic als Snow White door een revisionistische bril te hermaken. De mensen van kleur komen in deze film er als helden uit, en de enige antagonist is een soort van Disney-tegenhanger van Thanos, die vanuit zijn hemelse troon de protagonisten stokken in de wielen tracht te steken. Een veel groter probleem voor Moana 2 is dat de makers het talent van songwriter Lin-Manuel Miranda kwijt zijn, en dat de songs even hard blijven plakken als op een pan met anti-aanbaklaag (niet dus). De oorspronkelijke opzet voor Moana 2 was eigenlijk om er een televisieserie van te maken, maar net als een televisieserie rond Tiana uit The Princess And The Frog werd die naar de prullenbak verwezen, waarschijnlijk omdat het Disneyschip de laatste jaren na enkele artistieke tegenvallers stuurloos ronddobbert.




Veel diepgang zit er in Moana 2 met haar bordkartonnen personages niet in. In het eerste deel was Maui nog een beetje een ambigu karakter, terwijl hij zich deze keer zonder de minste aarzeling in het kamp van de good guys bevindt. Vooral voor de kleintjes is Moana 2 echter een bont kleurenspektakel dat entertaint, waarbij vooral de kip zonder hersens Hen Hen de lachers op de hand moet krijgen, maar het dier blijft, om het in het dierenrijk te houden, een one trick pony. Het einde is wat ambigu, en lijkt te hinten naar een derde deel. We zijn benieuwd.




BEELD EN GELUID
We krijgen op UHD een prachtige transfer in het 2.00:1-formaat die er spectaculair en kleurrijk uitziet, met veel primaire kleuren oranje en paars. Vooral de HDR trekt het palet open tot een plaatje van jewelste. Het contrast is zeer netjes en uiteraard is er bij een computeranimatiefilm als dit geen ruimte voor artefacts. Daarnaast krijgen we een zeer ruimtelijk gespreide Dolby Atmos-track die het spektakel van de boze god Nalo nog wat dreigender maakt, maar vooral de muziek heerlijk laat weerklinken door de surrounds. Het openingsnummer spreekt wat dat betreft boekdelen, maar een film die zich vooral afspeelt op een vlot op de woeste zee, is natuurlijk gefundenes Fressen voor een inspanning over de hele lijn.




EXTRA'S
Zowel op de 4K-schijf als op de Blu-ray is er de mogelijkheid om via Song Selection de muzieknummers apart te kiezen. Het echter bonusmateriaal staat op de bijhorende Blu-ray en begint met Call of The Wayfinder (12:17), een bijdrage over echte zeevaarders. A New Voyage (15:36) dient om de brug te maken met de eerste film en focust op de uitdagingen van de tweede. Songs of the Sea (13:28) bespreekt de rol van de muziek in de film, en Join the Crew (11:40) belicht dat Moana deze keer met meer gezelschap reist dan alleen een varken, een kip en een halfgod. De Kakamora Chronicles (4:33) toont ons hoe de critters deze keer in het goede kamp zitten, en Fun in the Booth (3:08) toont wat gedol in de opnamestudio's. Afsluiten doen we met 7 verwijderde scènes, inclusief een inleiding van de drie regisseurs.

CONCLUSIE
Moana 2 is vooral een eerlijke poging om een origineel verhaal te vertellen dat eens geen re-hashing is van vorige successen, de eerste film uit de franchise uitgezonderd. Deze Britse UHD bevat een vrij totaal pakket op technisch vlak.