FILM
Josh (Jack Quaid) en Iris (Sophie Thatcher) hebben met twee bevriende koppels afgesproken om er een weekeindje tussenuit te gaan in de villa van de Russische zakenman Sergey (Rupert Friend), die er een vriendin, Kat (Megan Suri) als scharrel op nahoudt. Het valt bovendien op dat Iris wat sociaal moeilijk ligt en zeker niet van de slimsten is. Het andere koppel is het homopaar Patrick (Lukas Gage) en Eli (Harvey Guillén). Er is echter één maar: Iris is een gesofisticeerde seksbot die alleen maar geprogrammeerd is om het Josh naar de zin te maken. Wanneer Sergey haar probeert te versieren, zet dit een hoop gebeurtenissen in gang die uiteindelijk ontaarden in een kolossaal bloedbad.




Veel meer van de plot weggeven zou zonde zijn, want net als bij Wild Things zitten er een hoop plotwendingen in het verhaal die je niet zag aankomen, waarbij we de eerste (Iris is een androïde) noodzakelijk moeten weggeven om de pointe van de film te onderstrepen, en u kon het waarschijnlijk al afleiden van de foto op de hoes waarop Sophie Thatcher zonder pupillen staat. De rest van de verrassingen laat ik aan u over om te ontdekken, maar u mag me geloven dat Companion een zeer briljante SF-thriller is die net als een film als Ex Machina de vraag stelt wat er gebeurt als AI-systemen zelfbewust worden. Ook is de invloed van Isaac Asimov met zijn drie wetten van de robotica onmiskenbaar aanwezig, alhoewel er een kronkel moet worden uitgedacht opdat er inbreuk zou kunnen worden gepleegd op diezelfde wetten. Hoe dan ook surft de film mee op de hype rond artificiële intelligentie die op dit moment de ronde doet. De mogelijkheden om verhalen te vertellen wat daar allemaal mis mee kan gaan, zijn schier oneindig, maar voor deze film heeft regisseur Drew Hancock de hoofdvogel afgeschoten. Met een eerder bescheiden budget van 10 miljoen dollar heeft de man een hit te pakken die wellicht nog vaak als voorbeeld zal worden aangehaald. Naast de onvermijdelijke gore kruipt er onderhuids heel wat zwarte humor in de film, en als dat uw ding is, dan is Companion een aanrader.




BEELD EN GELUID
Deze Benelux-versie bevat alleen een 4K-schijf die zeer mooie scherpte biedt en futuristische designs er gelikt laat uitzien, zoals de zelfrijdende auto's die in de film gebruikt wordt. Ook de bossen rondom de villa worden met de nodige natuurlijke kleuren weergegeven, zonder dat de kleuren overgesatureerd aandoen. De film staat slechts op een double layer-schijf, maar de beperkte speelduur van 97 minuten zorgt ervoor dat er geen compressieproblemen optreden. Er is ook en Dolby Atmos-mix aan boord, die u enkele keren behoorlijk zal doen schrikken. De dialogen zijn goed verstaanbaar, alleen doet het Duits van Sophie Thatcher pijn aan de oren.




EXTRA'S
We krijgen drie korte featurettes er bovenop. I Feel, Therefore I Am (5:43) is een korte making-of die de thema's van de film in de verf zet, met behulp van enkele interviews. Love Eli (4:26) gaat over de relatie van het homokoppel uit de film, die vergeleken wordt met die van Josh en Iris. AI Horror (5:09) gaat onder meer over de speciale effecten die ik niet nader kan toelichten zonder een deel van de plot weg te geven.




CONCLUSIE
Drew Hancock levert een stevige SF-thriller met een zwartgallig randje af, die van begin tot einde weet te boeien, afgeleverd op een net schijfje dat misschien nog net wat meer bonusmateriaal had mogen hebben.