CONCERT
De Corsicaanse Alizée Jacotey kent u wellicht van haar hit Moi... Lolita uit 2000. Met Gourmandises in 2000 en Mes Courants Électriques uit 2003 had het meisje twee deftige albums uitgebracht onder supervisie van het Franse instituut Mylène Farmer en haar vaste muziekschrijver Laurent Boutonnat, die - terecht - potentieel in het kind zagen. Ze schuwden daarbij het randje van de controverse niet, want op het moment dat Alizée in haar videoclip van Moi... Lolita stond te kronkelen, was ze nog maar 16 jaar, en behoorlijk wat van haar teksten zijn aan de redelijk aangebrande kant. "Ze leek ouder" is daarbij een zwak argument, want dat is exact hetzelfde excuus als waarmee Roman Polanski al jaren uit de klauwen van het gerecht tracht te blijven.




Nochtans is zo te zien dit concert uit 2004 een familievriendelijke aangelegenheid, getuige daarvan de vele jonge meisjes in het publiek die er ongetwijfeld van dromen om zélf ooit zo beroemd te worden als Alizée. Het dient gezegd te worden dat haar nummers goed in elkaar steken en het showgehalte van dit optreden ons inderdaad doet denken dat we naar een jongere kloon van Mylène Farmer aan het kijken zijn, minus dan het lugubere randje waar Farmer altijd overspringt. Uptempo nummers als L'Alizé en A Contre-Courant worden vlotjes afgewisseld met mooie ballads als Parler Tout Bas en zelfs een streepje rap in Mon Maquis. De show steekt tot in de puntjes in elkaar. Toch gaan we geen hoge score geven, want er is één pijnpunt waar we nogal hard over vallen: Alizée playbackt! De trien! Of hoe verklaart u dat in de live-versie van Moi... Lolita ze tegelijkertijd zingt en het publiek opzweept? Het valt inderdaad op dat de zang iets té hard op die van de plaat lijkt. Ze is naar verluidt met dit concert wat dat betreft niet aan haar proefstuk toe, en er wordt al eens als verdediging opgeworpen dat een dansshow brengen en zingen niet samengaan. Er zijn nochtans genoeg artiesten die dat wel kunnen.

Anno 2025 is Alizée in de vergetelheid geraakt, en is er geen vierkante centimeter Alizée meer te bekennen die niet bedekt is door de meest afschuwelijke tatoeages. Haar carrière ligt dan ook op apegapen, maar op deze dvd kan u nog even terug naar het verleden om te kijken hoe ze ooit een wonderkind was en toch wel best aardige pop bracht.




TRACKLIST
1. Intralizée
2. L'Alizé
3. Hey! Amigo
4. Toc De Mac
5. J'en Ai Marre
6. Lui Ou Toi
7. Gourmandises
8. L'e-mail A Des Ailes
9. Mon Maquis
10. J.B.G.
11. Moi... Lolita
12. Amelie M'a Dit
13. Parler Tout Bas
14. C'est Trop Tard
15. Youpidou
16. Tempête
17. A Contre-Courant
18. J'ai Pas Vingt Ans

BEELD EN GELUID
Het concert van Alizée is alleen op dvd uitgebracht, en het beeld is netjes, alhoewel we soms wat problemen krijgen wanneer de verlichting recht in de lens valt. Het contrast is van dien aard dat er soms wat detail in het decor verloren gaat, maar anderzijds is het beeld voldoende scherp voor een dvd. De drie aanwezige audiotracks. Frans DTS 5.1, Frans Dolby Digital 5.1, Frans LPCM Stereo, kunnen niet verhelpen dat de PAL-speedup soms iets te nadrukkelijk weerklinkt en een nummer met een zware baslijn als A Contre-Courant een te hoge pitch heeft.




EXTRA'S
Extra's is veel gezegd. Er is een videoclip "Amelie M'a Dit" (4:00), gevolgd door enkele kortfilmjes, waarin we onder meer Alizée zien repeteren (En Repetition, (3:07)), in een auto in Japan zien rondrijden (Alizée Au Japon (4:50)), of waar toelichting gegeven wordt bij het draaien van L'Alizé" (5:14) of J'en Ai Marre (2:31). De spot Alizée En Concert (1:04) is een promofilmpje zonder gewicht.

CONCLUSIE
Dit had een prachtig concert kunnen zijn, mocht Alizée het lef gehad hebben om live te zingen en niet te playbacken. We kunnen niet anders dan de score hiervoor naar beneden bijstellen, hoe zeer ik ook fan ben van alles wat uit de koker van het duo Farmer-Boutonnat komt.