FILM
Ah nee, opnieuw een oorlogsfilm, dachten wij samen met vele anderen. Hoe goed Saving Private Ryan en Black Hawk Down wel waren, geef ons toch maar liever de klassiekers zoals Platoon, Full Metal Jacket en Apocalypse Now. Maar al snel bleek dat we het bij het verkeerde eind hadden. Deze Mel Gibson-prent zag er op het eerste gezicht uit als een doordeweekse Hollywoodiaanse oorlogsverfilming maar niks bleek minder waar. Binnen een paar decennia zal men terugkijken op het gros van de oorlogsfilm en zal deze We Were Soldiers zeker bij de klassiekers gerekend worden. De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal neergepend in het boek: "We Were Soldiers Once... And Young" door luitenant generaal Harold G. Moore en Joseph Calloway. Een goed boekt maakt natuurlijk geen goeie film en een reusachtig project als dit was héél moeilijk van de grond te krijgen. Toen regisseur Wallace echter met Mel Gibson (met wie hij eerder Braveheart inblikte) op de proppen kwam draaide Paramount de geldkraan wijd open en kon men van start gaan met één van de moeilijkste te verfilmen boeken ooit over de Vietnamoorlog.

Geboren leider luitenant generaal Harold G. Moore (een sublieme Mel Gibson), leider van de luchtcavalerie, trekt met z'n manschappen naar de La Drang-vallei in Noord-Vietnam. Het jaar is 1965 en we bevinden ons in de beginfase van de Amerikaanse inmenging in deze waanzinnige oorlog. De La Drang-vallei werd ook wel eens de vallei des doods genoemd, een volledig frans bataljon kwam er immers op een verschrikkelijke manier aan hun einde. Moore beloofde aan de manschappen en hun families dat hij geen enkele, maar dan ook geen enkele gekwetste of gesneuvelde soldaat ging achterlaten en dat hij als eerste voet op het slagveld ging zetten en als laatste de plaats ging verlaten. Met die gedachte in het achterhoofd gingen de soldaten een onbekend en extreem moeilijk terrein tegemoet voor wat één van de meest waanzinnige en bloedigste veldslagen uit de Vietnamoorlog ging worden. De film wordt gedragen door Mel Gibson maar krijgt een meerwaarde door een perfect uitgebalanceerde cast met ondermeer Sam Elliott die perfect is als Moore's rechterhand. Verder zijn er ook prachtprestaties als Madleine Stowe als Moore's vrouw en Greg Kinnear als heldhaftige helicoperpiloot.

Wat deze film zo apart maakt aan andere oorlogsfilms hangt af van verschillende factoren. Om te beginnen is hij alleszins héél gewelddadig en ook de vertolking van Gibson heeft er veel mee te maken. Net zoals in Pearl Harbor probeert de regisseur beide kampen in beeld te brengen om ons ook emotioneel te betrekken bij de tegenpartij. Daar waar het lot van de Japanners ons niet kon boeien krijgt de Noord-Vietnamese vijand hier echter meer screentime zodat ook bij hen de menselijke kant van de zaak belicht wordt. Verder vinden we ook weinig of geen patriottische neigingen in terug, een euvel waar de Amerikanen zich al eens aan bezondigen.

BEELD EN GELUID
De eerste 40 minuten van de film bezitten een minieme achtergrondgrain waarna het beeld zich volledig herpakt en tot aan het einde een fantastische kwaliteit bezit. Superbe kleuren en enorm veel detail, ook in de donkere tinten (Let maar eens op één van de vele nachtscènes). Een oorlogsfilm met veel actiescènes schreeuwt om een agressieve geluidstrack met veel surrounds en inderdaad, naast de Dolby Digital 5.1-track met een bitrate van 384 kbps die een degelijke prestatie aflevert krijgen we ook een DTS 5.1-track aan 768 kbps die een licht voordeel haalt op zijn tegenhanger. Iets meer spreiding van het geluid en hier en daar een gedetailleerdere weergave. Maar wees gerust, in beide tracks vliegen de M-16 salvo's je rond de oren, zoeven de helicopters door je woonkamer en halen de granaatinslagen het voegwerk uit je muren.

EXTRA’S
Jammer genoeg moeten we het doen zonder het audiocommentaar en de 10 verwijderde scènes van de regio-1 release. De belangrijkste extra is wel behouden gebleven: een documentaire van zo'n 25 minuten waarin zowel Gibson, de echte luitenant Moore alsook de regisseur aan het woord komen. Alle belangrijke facetten van deze film komen aan bod en we mogen besluiten dat het lang geleden is dat we nog zo'n non-commeriële en degelijke featurette voorgeschoteld kregen. Verder krijgen we nog de originele trailer van de film plus 3 trailers van andere RCV-releases: Blade II, Domestic Disturbance en American Psycho II.

CONCLUSIE
Geef deze film 10 jaar en men zal erop terugkijken als een klassieker in het genre. Superbe vertolkingen in de verfilming van een waargebeurd verhaal dat je onmiddellijk naar de keel grijpt. Ook de technische kant van de zaak werd degelijk uitgewerkt zij het tenkoste van enkele extra's. Genreliefhebbers mogen met een gerust hart tot aankoop overgaan.