FILM 
Twee jaar geleden scoorde regisseur Adam Egypt Mortimer een tamelijke dikke undergroundhit met Daniel Isn’t Real. Blijkbaar heeft hij niet te lang gewacht, want amper een jaar later is de man er opnieuw met Archenemy. En als het van Mortimer afhangt komt er ook nog een derde film. De drie films zouden doorgaan als de Vortex-trilogie. Laten we het in deze recensie vooral niet te veel over termen of theorieën hebben. Adam Egypt Mortimer heeft er wel een aardig handje van weg om dingen moeilijker voor te stellen dan dat ze in werkelijkheid zijn. Iets wat je je in feite niet moet aantrekken, zeker niet bij dit soort hersenloze cinema.




Domme cinema kan gerust aardige films opleveren. Voorbeelden genoeg, maar bij deze film heb je na een paar minuten al door dat het nooit zal werken. De premisse is best wel leuk, maar ook al gaat het om een actiekomedie zitten er veel te weinig goede grappen in. Je wordt gebombardeerd met een ingewikkeld verhaal dat alleen maar de bollebozen uit de wiskundeles snappen, maar blijkbaar is er geen nood aan om dat dan verder uit te diepen. En dan zijn er nog die vlakke personages zonder inhoud. Het zijn zo’n lege dozen dat je je er als kijker geen moer om heeft of ze de end credits zullen halen of niet. Voeg daar nog bij dat niemand van de cast ook maar kan acteren en dan weet je meteen wat voor smaakloos vlees je in de kuip hebt.

De film begint met de oorsprong van Max Fist (Joe Manganiello, een acteur die zijn carrière begon in Sam Raimi's Spiderman en definitief doorbrak met True Blood). Het is duidelijk dat er geen geld is, en dus schetst men het verhaal via een comic-strip. Niks op tegen, alleen is het ultralelijk gedaan en krijg je een enorm ingewikkeld verhaal te horen over ruimte en tijd. Om het kort en bondig uit te leggen: alles speelt zich af op aarde, alleen zijn er verschillende dimensies in tijd. Afkomstig uit het Chromium-universum en per abuis naar de aarde geslingerd. Net zoals iedere superheld heeft ook Max superkrachten en is hij door een soort van blauw bloed (dat dien je letterlijk te nemen) onverslaanbaar. De man is wel de schrik van iedere vechtersbaas, maar niemand die hem serieus neemt, laat staan hem gelooft. Max Fist is dan ook een superheld die in de goot leeft en zijn lijf vult met goedkope whisky. De Batman onder de zwervers dus.




Mortimer houdt ervan om zijn verhaallijntjes apart te houden, en als we door hebben wie Max Fist is, krijgen we de situatie in de stad in beeld. We weten nooit waar het zich afspeelt, maar alle straten en bruggen lijken in Hollywood te zijn gefilmd. Maar laten we het maar op een soort van Gotham houden, een stad die kreunt onder het regime van de drugsbaron The Manager (een verschrikkelijke Glenn Howerton die in tientallen tv-series zat, maar die niemand kent). Indigo (Zolee Griggs, een jonge vrouw die we een paar avondlessen acteerschool aanraden) werkt overdag als serveerster, maar verdient een centje bij door klusjes op te knappen voor The Manager. Op een dag loopt het echter mis, en Indigo maakt ook nog eens de dwaze fout om met het geld aan de haal te gaan. In het verhaal loopt ook nog haar broer Hamster (Skylan Brooks, en die kan meteen mee op die acteercursus) rond die via Instagram (of wat het ook mag zijn) een schrijver wil worden. Het toeval wil dat hij het pad kruist van Max Fist en al de rest kan je raden, denken we toch.

Tussen de vele slechte recensies door, lees je ook nog wel eens een term als "moddervet'. Iedereen heeft uiteraard zijn eigen smaak, maar dit is echt het soort film voor mensen die het medium film als het verlengde van een videogame zien. Zielloos en hersenloos. Het soort film waarbij de regisseur (als je hem al zo kan noemen) gereduceerd wordt tot iemand die de camera moet vasthouden en waarbij acteren gelijk staat aan er cool uitzien, wat dat ook mag zijn. Over het niveau van het verhaal, of scenario, beginnen we zelfs niet.




BEELD EN GELUID
Er vallen nog hoge cijfers te rapen (lief als we zijn), maar dan hebben we het puur over het technische aspecten. De gedeelten die in stripvorm zijn getekend mogen dan wel infantiel en lelijk zijn, technisch valt er niks op aan te merken. Ook de rest van de film heeft een mooi verzorgd beeld dat wel niet tot het uiterste gaat qua details, maar een toch meer dan bevredigend resultaat oplevert. Het geluid is een oerdegelijke DTS HD MA 5.1-geluidsband en aangezien er heel wat actie te beleven valt, vertaalt dat zich ook naar je homecinema. 

EXTRA'S
Er staat geen enkele extra op deze disk, zelfs geen trailer. Maar laten we beleefd blijven door te stellen dat we er ook geen nood aan hadden.

CONCLUSIE
Archenemy is een hersenloze actiefilm die op de kar springt van de superhelden-boom, maar duidelijk gemaakt is voor mensen die films zien als het verlengde van een videogame en die tevreden zijn met een onafgewerkt flutverhaal en nietszeggende personages.