Wie ben je? Stel jezelf kort voor.
Ik ben Didier Becu, 43 lentes, getrouwd en afkomstig uit Gent. Beroepshalve ben ik dagelijks in de weer met het onderzoek naar de chemische en mechanische eigenschappen van poedercoatings. Eens buiten de fabrieksmuren daalt mijn fantasie af naar de wereld van de film, naast een flinke portie muziek, mijn tweede passie.

Van waar komt je interesse voor films?
Door een boek. Als kind vroeg ik aan Sinterklaas het boek 1000 Films van Patrick Duynslaegher en meteen ging een nieuwe wereld voor mij open. Ik ontdekte dat film en passie nauw met elkaar verbonden waren en naar het voorbeeld van François Truffaut ging ik in de plaatselijke supermarkt een schriftje kopen waarin ik bijhield welke films ik gezien had. Al gauw ging ik op “strenge wijze” de films een kwotering geven en organiseerde ik jaarlijks op mijn slaapkamer mijn eigen Oscar-uitreiking. Desalnietemin nooit kussen gekregen van de winnaars, maar Duynslaegher is wel steeds een held gebleven.

Wat is je favoriete film aller tijden en waarom?
Een zeer moeilijke vraag en (gelukkig maar) verandert vaak het antwoord. Ooit was dat voor mij Battleship Potemkin, One Flew Over The Cukoo’s Nest, The Godfather en A Clockwork Orange. De laatste jaren houd ik het echter op American Beauty van Sam Mendes. Waarom? Als het dagelijkse leven ooit samen te vatten valt in twee uur dan heeft Mendes het gedaan.

 
Wat is het pronkstuk van je verzameling?
Een prachtige 3 dvd-box van La Boum en La Boum 2. Onschuldig jeugdsentiment, daar niet van, maar deze tienerklassieker is enkel hier verkrijgbaar via import en dan nog wel zonder enige vorm van ondertitels, ook geen Franse. Toen ik op een rommelmarkt liep kon ik mijn ogen niet geloven toen daar een deluxebox lag vol met extra’s en (Franse) ondertitels en dit voor welgeteld 3 (drie) Euro! Zelfs indien Sophie Marceau hetzelf zou vragen zou ze de box niet krijgen! Alhoewel ik steeds bereid ben te onderhandelen.

Wat is je vroegste herinnering die je hebt aan cinema?
Een cliché maar wel één dat kon tellen. Als jonge knaap ging ik naar het filmtheater (zo noemde men dat destijds) om The Empire Strikes Back te zien en mijn fantasiewereldje veranderde danig toen dat enorm ruimteschip voorbij mijn netvliezen vloog. De eerste Hollywood-droom die aan diggelen geslagen werd was toen ik de werkelijke grootte van het schip vernam.

Heb je ooit al bekende filmpersoonlijkheden ontmoet?
Het is soms een triestige wereld, hierop is het antwoord dus neen.

Wat was je grootste miskoop ooit?
Gebeten door de wansmaakmicrobe waarvoor Jan Verheyen verantwoordelijk is, wil je niet weten wat voor een hoop onbekijkbare horrortroep hier in de kamer ligt.  Los daarvan was dat één van de eerste uitgaven van Scorseses Good Fellas, een film die weliswaar in mijn top 10 prijkt, maar niet alleen moest je middenin de film het schijfje omdraaien, ook de beeldkwaliteit vertoont soms gelijkenissen met die van de vhs-uitgave.

Hoeveel slorpt het dvd-budget zo maandelijks op?
Onze hoofdredacteur beloofde mij dat ik bij één van de vragen een joker mocht inzetten. Om gekibbel met moeder de vrouw te voorkomen weiger ik dan ook om hierop te antwoorden, maar het is veel.

Mochten we je willen straffen, aan welke film moeten we je dan verplicht onderwerpen?
Raar genoeg is dat een Oscar-winnaar. Out Of Africa moet zowat de saaiste film ooit zijn, ook al vrees ik dat The English Patient aardig in de buurt komt.

Wat is je grootste guilty pleasure?
Ik ben een Miami Vice-junk. Tot op heden maak ik er een sport van om dagelijks één aflevering te zien en deze serie bevat zowat alles wat mijn fantasie wil, ook al is de beeldkwaliteit van de dvd-reeks vaak ondermaats. Trouwens, over het kapsel van Don Johnson kun je de nodige bedenkingen hebben, maar het belang van deze serie is monumentaal.

Wie is je favoriete acteur/actrice, minst favoriete acteur/actrice en waarom?
Laten we maar met de favorieten beginnen en natuurlijk vrouwen eerst. Als schoonheid primeert dan gaat Sharon Stone met de prijs lopen, maar als het op acteertalent aankomt dan is dat ongetwijfeld Isabelle Huppert. Ik zat dan ook op de eerste rij toen deze diva onlangs het Gents Filmfestival bezocht. Wat de mannen betreft zou ik vroeger steevast Robert De Niro hebben geantwoord, maar de rommel die deze New Yorker maakt is met de jaren niet meer bij te houden. Tegenwoordig antwoord ik dan ook Philip Seymour Hofmann. En dan de mindere goden. Ook al heb ik (gelukkig maar) Paris Hilton slechts één keer zien acteren, in House Of Wax was dat, wint zij zonder moeite deze prijs. Maar Rene Russo zit haar mooi op de hielen. Het heeft niks met zijn spierenbundels te maken want ik ben een onvoorwaardelijke Stallone-fan (ze bestaan), maar niks is ergers dan Vin Diesel.

Didier Becu zit dit jaar de Oscar-jury voor. Welke regisseur krijgt van jou een lifetime achievement award en waarom?
Net zoals Fonda in Twelve Angry Men gaat het hier om een hartverscheurende keuze, maar Stanley Kubrick heeft zo mijn leven veranderd dat hij de winnaar wordt. Maar een antwoord dat minder cliché klonk had ook Michael Mann of Brian De Palma kunnen zijn.

Wat is je favoriete televisieprogramma?
Eigenlijk kijk ik, op het nieuws na, nooit televisie want ik verkies de zilveren schijfjes. Vroeger durfde ik wel eens naar Bart De Pauw kijken of zelfs Blokken, maar als ik een serie mag aanduiden dan is dat naast de flikken van Miami, Kiefer Sutherland met zijn 24.

De tv-knop gaat onverbiddellijk af bij?
Vroeger was dat het ergerlijke Big Brother, maar tegenwoordig kan ik geen restaurants meer zien.

Als er al eens een muziek-dvd je kant uit vliegt, dan heb je het liefst ééntje van?
Serge Gainsbourg.

Mocht je acteur geweest zijn, welke rol zou je zelf graag gespeeld hebben?
Don Johnson als Sonny Crockett natuurlijk. Alhoewel... hij zuipt zich te pletter, draagt afschuwelijke pakjes, krijgt dagelijks kogels om zijn kop en al zijn liefjes komen om. Dan misschien toch beter Michael Douglas wanneer die in Basic Instinct Sharon Stone mocht ondervragen, want dan zou ik tenminste het antwoord op de moeilijkste vraag uit de filmgeschiedenis weten!