In onze categorie Obscuur En Vergeten pikken we deze keer een Canadese film uit 1982 op die je (eeeuh) niet te gauw zal vergeten. Wel compleet obscuur, want er bestaat alleen maar via het Amerikaanse Code Red-label een Blu-ray (die overigens niet meer beschikbaar is). De naam van de film: Julie Darling. De premisse: een tiener die haar papa zo graag ziet dat ze besluit zijn minnaressen om te brengen. En met scenes die niks aan de verbeelding overlaten. Kwestie dat je gewaarschuwd bent. 

Julie (Isabelle Mejias) is niet zoals de meeste meisjes van haar leeftijd. Dat merken we al vanaf de eerste scène waarin ze aan de ontbijttafel schuift met haar geliefde huisdier, een boa. In diezelfde eerste minuten zien we ook onmiddellijk dat het niet te best botert tussen de dochter en de moeder (Cindy Girling die bekend raakte door de Bill Murray-komedie Meatballs). Als de moeder de dochter erop wijst dat ze veel te veel cacaopoeder in haar chocolademelk gooit, krijgt ze meteen de goedkeuring van haar geliefde papa Harold (Anthony Franciosa die ook in de Argento-giallo Tenebrae zat). Vrij vlug zien we hoe de moeder verkracht en vermoord wordt door de boodschappenbezorger Weston (Paul Hubbard). Julie kijkt op de wrede gebeurtenis toe met een riot-gun in haar hand, maar ze laat de belager begaan want dankzij deze misdaad heeft ze nu haar papa voor haar alleen en ook aan de politie vertelt ze dat ze de aanvaller niet heeft opgemerkt. De monopolie op papa’s liefde is echter van korte duur want de man wordt halsoverkop verliefd op Susan (Sybil Danning) en om het allemaal nog erger te maken heeft haar toekomstige stiefmoeder haar eigen zoontje Dennis (Benjamin Schmoll). De jonge Julie smeedt duivelse plannen.

Gemaakt in Canada, maar gemaakt door de Duitse regisseur Paul Nicolas die nadien vooral vrouwengevangenisfilms zou maken. De classic Chained Heat, maar ook de Cannon-titel The Naked Cage die daar overigens een regelrechte rip-off van was, maar het is dan ook een Cannon. Hoewel nooit expliciet gefilmd heeft Julie, Darling het duidelijk over het Jungiaanse Elektra-complex waarbij Julie wedijvert met haar rivaal (eerst de moeder, dan de stiefmoeder) om de liefde van haar vader te bekomen. Een film met veel daddy issues die nu niet meer zou kunnen gemaakt worden en die zonder twijfel ook heel wat kijkers zal doen walgen, zeker de scène waarin Julie haar vader begluurt terwijl hij ligt te rollebollen met Susan en de jonge dochter zich inbeeldt (en zo wordt het ook gefilmd) dat zij de minnares is.

Zeer gewaagd dus, maar Julie Darling is nooit goedkoop. Integendeel, dit is een prachtig gemaakte horrorfilm met prima vertolkingen en een verhaal dat je wel niet kan begrijpen, maar je toch wel meesleurt. U weet waar naar te zoeken op YouTube...