FILM
Lightning McQueen's (Owen Wilson) beste vriend, de sleeptruck Mater (Larry The Cable Guy) is om het beleefd uit te drukken niet de schranderste van het klasje. Hij laat zich dan ook makkelijk provoceren door de raceauto Francesco Bernouilli (John Turturro) opdat McQueen deel zou nemen aan een uit drie races bestaande competitie, ingericht door de avontuurlijke reisauto Miles Axlerod (Eddie Izzard), die met de publiciteit zijn groene brandstof Allinol wil promoten. Mater gedraagt zich echter als een olifant in een porseleinwinkel en trekt op de eerste race in Tokio daardoor ongewild de aandacht van de Britse spion Finn McMissile (Michael Caine) en zijn assistente Holley Shiftwell (Emily Mortimer), die zijn geklungel verkeerdelijk aanzien als een bijzonder goed geslaagde camouflageoefening. Mater denkt dat hij een afspraakje met Shiftwell heeft versierd, en door zijn toedoen verliest McQueen de race. Mater trekt zich terug uit de organisatie van de race, maar hij wordt gerekruteerd door de spionnen om de plannen van een bende impopulaire auto's te dwarsbomen, die de race willen herschapen tot een autokerkhof.




Nogal wat Disney-waarnemers beschouwen Cars als één van de minder geslaagde creaties van Pixar, alhoewel de speelgoedmerchandising rond de antropomorfe autootjes immense vormen heeft aangenomen. Op de toonaangevende reviewsite rottentomatoes.com is het de enige Pixar die onder de 90 % scoort, wat niet betekent dat de film ondermaats is, maar toch dat die niet helemaal kan tippen aan de superieure kwaliteit van de meeste films van de geacclameerde tekenfilmstudio. Na de artistiek zeer goed onthaalde sequel Toy Story 3 waren de verwachtingen wellicht onrealistisch hoog gelegd, en deze pastiche van de James Bond-films, waarin onder meer de topspion van de Britse Intelligence wordt geïncarneerd door een Aston Martin, heeft beslist wat minder diepgang, en voelt meer aan als een serie slapsticknummertjes dan een werkstuk met karakterontwikkeling. De makers nemen bovendien een risico door Owen Wilson naar het achterplan te verschuiven en Larry The Cable Guy als protagonist te presenteren. De man vervult zijn rol weliswaar naar behoren, maar zijn grappen belanden toch vroeg of laat allemaal in hetzelfde straatje: we wéten intussen allemaal wel dat Mater eerder kwalificeert voor de Darwin Awards dan voor de Nobelprijs. Kwatongen beweren dat zijn populariteit bij het filmminnend publiek ongeveer even hoge toppen scheert als die van Jar Jar Binks in Star Wars Epsiode I. Maar die werd tenminste na één film bedankt voor bewezen diensten.




De sterkte van de meeste Pixar-films is de redelijk eenvoudige plot, en daar kan deze film zich niet op beroepen, met twee of drie subplots die redelijk door elkaar lopen. Verder lijkt het alsof Pixar spijtig genoeg afstapt van het bloed-en geweldloze entertainment waarin films als Ratatouille groot zijn geworden: er wordt verdraaid méér geschoten in deze film dan in een gemiddeld Stallone-vehikel. Aan een dubbele moraliserende boodschap is er nochtans geen gebrek: dat je vrienden moet nemen zoals ze zijn, met al hun gebreken erbij, wordt er voldoende ingeramd, en qua propaganda voor "milieuvriendelijke benzine" - en dit nota bene voor een film waarin een autorace het scenario domineert - probeert John Lasseter zelfs, om het bij racetermen te houden, Andrew Stanton's Wall-E voorbij te steken. Voor wie voorbij het moraliserende vingergezwaai kan kijken, blijft er gelukkig nog een aardige prent over zonder echt momenten waarin het tempo inzakt, met een paar zeer goed getimede grappen en leuke woordspelingen ("Finn McMissile. British Intelligence. - Tow Mater. Average Intelligence"), die echter in de vertaling compleet zoek raken. Alle glitter en glamour die de film omringt zijn echter grotendeels veroorzaakt door de fantastische technische prestatie, want er zit waarschijnlijk méér hart (én lever) in een frituursnack dan in het scenario van deze film. Lasseter heeft ooit beweerd, in reactie tegen die crapqueldiarree die de Disneystudio's enkele jaren teisterde, dat hij enkel sequelfilms zou maken die minstens een even interessant scenario zouden hebben dan de originele film. De eerste twee sequels van Toy Story voldoen beide moeiteloos aan dit criterium, ook Monsters University, de prequel van Monsters Inc., mijn persoonlijke favoriet uit de Pixarstal, kon de verwachtingen inlossen, maar voor de Cars-sequel was blijkbaar de e-nor-ru-me merchandisingmachine een doorslaggevender argument.




BEELD EN GELUID
Om eerlijk te zijn is het verschil in beeldkwaliteit tussen deze 4K en de Blu-ray marginaal te noemen. Er zitten misschien wat meer kleurschakeringen in onder meer de openingsscène op het boorplatform, en de detaillering in de woestenij van Radiator Springs is mooi om zien, maar bij de 4K-presentatie van de eerste film was het verschil groter. Waar we wel over te spreken zijn, is dat het beeld wat helderder is, wat onder meer de racesequenties levendiger maakt, maar het is niet echt baanbrekend, als u mij deze flauwe woordspeling toestaat. De Dolby Atmostrack is daarentegen wel de upgrade waard, zij het dat u zoals bij veel Disneyreleases de versterker behoorlijk luider moet zetten om er optimaal van te kunnen genieten. Verhalen waarin de auto's hun banden verbranden door de snelheid zijn natuurlijk gefundenes Fressen voor een film als deze, maar ook in de kleinere effecten zijn leuke details waar te nemen, zoals de door de telefoon vervormde stem van Mater wanneer die naar de uitzending belt om Francesco Bernouilli namens Lightning McQueen uit te dagen.




EXTRA'S
En hier is het dus waar het grondig verkeerd gaat. Om al het bonusmateriaal te hebben moest u in het verleden de UK 3D-versie kopen. Bij deze UK 4K-versie krijgt u alleen de zeer beperkte extra's die ook op de Benelux-versie stonden. Naast een redelijk breedspectrale audiocommentaartrack van regisseurs John Lasseter en Brad Lewis, krijgen we de klassieke Pixar short, ditmaal Hawaii vacation (5:53), een filmpje met de hoofdrolspelers uit Toy Story, en een nieuwe short, Air Mater (5:25), helemaal in dezelfde stijl als de collectie Mater's Tall Tales. And tha-tha-that's all, folks! Doe uzelf een plezier en koop de Amerikaanse Ultimate Collector's Edition!




CONCLUSIE
Cars 2 kreeg nogal wat kritiek te verduren, maar is een best leuke film die eigenlijk niet zo echt voor de kleintjes is. De 4K-presentatie is passabel en niet de grote sprong voorwaarts, en wat extra's betreft, wordt u in de kont, pardon, in de uitlaat genaaid.