OBSCUUR EN VERGETEN: DEFIANCE

Voor onze Obscuur En Vergeten halen we deze keer een '80's-actiefilm uit de kast, met Jan-Michael Vincent.

Hoewel Defiance uit 1980 niet bepaald een succes was aan de kassa, kennen de Amerikanen deze neo-noir vrij goed omdat die in het begin van de jaren tachtig op heel wat filmkanalen zoals HBO niet weg te slaan was uit de programmatie. De grote ster van de film was Jan-Michael Vincent. Van Airwolf was toen nog geen sprake, wel had de man reeds met films als Bite The Bullet, White Line Fever, Shadow Of The Hawk en Damnation Alley bewezen dat hij een hoofdrol aankon. Niet dat het zo eenvoudig was om met de man te werken. Jan Michael Vincent was toen al een stevige drinker en hij maakte er een gewoonte van om Heinekens als ontbijt te nemen. Toen men scenes in de avond opnam, was Jan-Michael Vincent al zo dronken dat hij zich vaak aan zijn tegenspeler Danny Aiello moest vastklampen zodat hij niet achterover viel.

Jan-Michael Vincent speelt Tommy, een matroos die aangemeerd raakt in New York. Hij droomt zoals alle zeelui van het ruime sop, maar er is niemand die hem wil en dus moet hij een tijdelijke woonst gaan opzoeken. Het wordt een vuile vieze flat waar de buren met het grootste gemak bij elkaar kunnen binnenkijken en die gesitueerd is in een wijk die geterroriseerd wordt door een bende die zich The Souls noemt en onder leiding staat van de brutale Angel (Rudy Ramos). Om de haverklap worden buurtbewoners in elkaar geslagen of bestolen, maar niemand die aangifte bij de politie durft te doen. Het gevolg laat zich al raden. Na de nodige liefdesscenes met zijn buurvrouw Marsha (Theresa Saldana) die hem kan overtuigen om op het vasteland te blijven, neemt Tommy het heft in eigen handen en spoort hij zijn medeburen aan om zich bij hem aan te sluiten en de bende een lesje te leren.

Mede door de populariteit van Jan-Michael Vincent is Defiance ondertussen een cultfavoriet geworden. Eén van de vroegere producties van Jerry Bruckheimer en geregiseerd door John Flynn die via regisseur Robert Wise in de filmindustrie terecht kwam nadat hij hem inhuurde als scriptsupervisor voor West Side Story. Na te hebben gewerkt als eerste assistent-regisseur voor The Great Escape, kon hij in 1968 met The Sergeant zijn eerste film regisseren. Later volgde de wraakthriller Rolling Thunder met Tommy Lee Jones, een titel die Quentin Tarantino steevast als een inspiratie aangehaald wordt. In de jaren '80 maakte hij met James Woods nog Best Seller, het meer dan aardige Sylvester Stallone-gevangenisdrama Lock Up en de Steven Seagal-actiefilm Out For Justice. En deze Defiance dus.

Defiance is in vele opzichten een interessante film. Hoewel compleet ongeloofwaardig (en dan hebben we het vooral over de rol van de politie), maar net zoals in The Warriors van Walter Hill toont deze actiefilm het grauwste en het meest stinkende uit New York. Jan-Michael Vincent kan je bezwaarlijk een groot acteur noemen, maar hij is perfect geschikt voor deze rol. Theresa Saldana hield aan deze film een stalker over die haar tien keer met een mes in de romp stak, maar de actrice overleefde de aanslag en in de televisiefilm Victims For Victims: The Theresa Saldana Story zou ze later zichzelf spelen. Iets wat natuurlijk altijd handig is. Ook grappig is de scene waarin Jan-Michael Vincent aan een jongen vertelt hoe een baby-alligator door een boze ouder door het toilet gespoeld werd en opgroeide de riool. Niets is toeval in Hollywood want in hetzelfde jaar maakte Lewis Teague de film Alligator die exact dezelfde plot had.