Af en toe moet er ons eens iets van het hart dat we niet in een gewone bespreking kunnen verwerken. U, als dvd-minnaar, zal waarschijnlijk ook al rare toeren hebben meegemaakt of uitgehaald om net dié éne dvd te pakken te krijgen waar U al een hele tijd hebt op staan kwijlen. Soms is het daarbij nodig om toevlucht te nemen tot extreme middelen, zoals het stalken van winkelbedienden, al was het maar omdat de gemiddelde dvd-liefhebber die deze kolommen en de diverse fora op internet regelmatig frequenteert, vaak beter op de hoogte is van de releases dan de winkelbedienden, die misschien via het uitzendkantoor de week ervoor nog bij de droge voeding en het maandverband in de supermarkt stonden.

En ja hoor, vandaag was het weer eens zover, zodanig dat de onweerstaanbare drang in mij opborrelt om columnsgewijs mijn hart te luchten en één en ander te delen met de rest van de wereld. Ik beken het: ik heb een zwak voor 24. U weet wel, de real-action serie waarin Kiefer Sutherland alias Jack Bauer vierentwintig uur lang zich een baan doorheen de terroristen van diverse strekkingen knalt om de wereld in het algemeen, Amerika in het bijzonder en de nek van president Palmer in het heel bijzonder nog maar eens te redden. En ja, toegegeven, voor de mooie ogen van Elisha Cuthbert zouden we ook al eens iets geks doen. Een dvd-winkel overvallen of zo. Of tenminste voor een Nederlands ondertitelde versie een uitstapje naar het buitenland maken. In België werd deze reeks pas opgepikt door de tv-zenders nadat deze in Amerika en ook in bijvoorbeeld Nederland reeds gemeengoed was geworden. Door het lezen van de vele positieve recensies, heb ik mij op één van mijn vele tripjes naar het lieflijke Breda begeven, alwaar ik ter plekke een studie uitvoer naar het verschil in prijzen van dvd's tussen Olland en den Belziek. Dit levert soms interessante gegevens op; onder meer dat het in België niet en in Nederland wél is toegestaan om artikelen met verlies te verkopen (buiten de koopjesperiode). Aangezien sommige groothandels in Nederland nog liever een dvd met verlies verkopen dan dat je naar de concurrentie stapt, kan je er soms interessante slaatjes slaan. Waardoor we als Belgen weer fier mogen zijn dat we ontwikkelingshulp verlenen aan de zo noodlijdende Nederlandse economie - alhoewel wij niet te veel moeten pochen op dat vlak, maar da's een ander verhaal. Zo ben ik dus ook bij een niet nader genoemde Nederlandse groothandel tijdens een promotieactie - als ik aan de kenners zeg dat het iets met het woord "circus" is, weten ze wat ik bedoel - voor een vriendenprijsje aan het eerste seizoen van 24 geraakt, meer dan een half jaar voordat de reeks hier in België enige naam verwierf. Leuk was het om te zien hoe mij echtgenote, die anders niets kan meepraten op haar werk over wat-er-nu-weer-op-tv-is, bij de eerste uitzendingen op Kanaal 2 doodleuk en met een ijspriemblik haar collega's kon inlichten: "24? Oh, maar dat hebben wij al een half jaar op dvd!", waarna ze alom gevreesd werd door diezelfde collega's, omdat ze anders in een slechtgehumeurde bui het einde van de reeks wel eens zou kunnen verklappen. Eén-nul!

En dat is hoe ik de eerste reeks van 24 heb gekocht.

Intussen begon de BBC met het uitzenden van reeks 2, en elke zondagavond zaten we aan de buis gekluisterd om de nieuwe verwikkelingen van Jack Bauer te kunnen volgen. De reeks werd niet heel veel na zijn originele première in de Verenigde Staten uitgezonden, en op de dag nadat Jack in de laatste aflevering op BBC de wereld alweer had gered van een allesvernietigende catastrofe, lag seizoen 2 in de UK - weliswaar zonder Nederlandse ondertiteling - in de Engelse winkelrekken. Toch een liefhebber zijnde van ondertiteling waar het mogelijk is, waren we maar al te blij dat de reeks weer eens vroeger uitgebracht werd in Nederland (februari 2004) dan in België (september 2004). In een zotte bui zijn we op een koopavond alweer tot in Breda (wat wil je, het is het dichtste bij) gereden, en zijn laat op de avond terug naar onze heimat gekeerd, in het bezit van een 24 seizoen 2-box, en zo fier als een gieter uit principe die avond al een paar afleveringen bekeken. Voor wie écht niet kan wachten had een grote Franse boeken-CD-en-dvd-keten met vestigingen in Antwerpen en Wijnegem echter al een oplossing bedacht: laat nu toevallig de Scandinavische versie óók Nederlandse ondertiteling bevatten. Gevolg: een hele stapel "exclusieve import" van de Noorse "24 Timer" Sesjön 2 - ons Noors is wat roestig. Pijnlijk detail is natuurlijk het prijskaartje: de nog steeds niet tot de EU behorende Noren eisen voor hun waren natuurlijk harde Noorse kronen, wat betekent dat je de prijzen van hier allemaal met een factor 2 mag vermenigvuldigen. En we mogen nog steeds niet met verlies verkopen. Gevolg: UK-imports zonder Nederlandse ondertiteling plus Scandinavische imports met Nederlandse ondertiteling is gelijk aan een hele hoop verwarde consumenten, die allemaal voor hun box te veel betaald hebben. Terwijl je voor de meerprijs er de benzine voor een lekker namiddagje winkelen in Nederland mee uit hebt. Twee-nul!

En dat is hoe ik de tweede reeks van 24 heb gekocht.

De derde reeks, nu. Alhoewel de reeks nog maar pas gestart is op Kanaal 2, en op Nederland nog niet eens begonnen, sijpelden er toch op de diverse discussiefora berichten als zou de box al op 6 oktober verschijnen. Verwarring alom: sommige on-linewinkels bieden pre-orders aan, bij andere verschuift de datum plots naar 20 oktober... Totdat een bepaald berichtje onze aandacht trekt: een Belgische mega-supermarkt, bekend en berucht omwille van het feit dat je er alleen maar kan binnen geraken met een speciaal pasje - laten we, Fritz Lang indachtig, voor het gemak naar deze winkel refereren als "M" - zou de box al "onder de toog" verkopen. Volgens diezelfde berichtjes zou de vestiging van M in Zaventem de boxen aanbieden, en die van het dicht bijgelegen Deurne ook, alleen zou je er daar echt wel aan de balie achter moeten vragen. Daar wilde ik uiteraard het fijne van weten, en uw nederige reporter trok op onderzoek uit.

Stap één. 's Morgens vroeg al even getelefoneerd. "Of 24 seizoen 3 al binnen is?" De verkoper aan de telefoon weet van niks. "Volgens de computer niet. Maar de specialist van de dvd's komt na de middag."

Stap twee. Diezelfde middag staat bibi te wachten aan de balie. "Kannekikuuhellepe"? Jazeker, mevrouw, of U seizoen 3 van 24 al in het magazijn heeft liggen. Een andere verkoper begint driftig van nee te schudden. Wat een aanmatiging. Seizoen 2 is nog maar net uit, en staat net in reclame. Hoe durft de consument het dan aan om al van een derde seizoen te spreken? Moord! Brand! Verkrachting! Kinderporno! De dame achter de computer zal het, na aandringen van mijnentwege, toch nog maar eens even nacheken. "24" en "box" zijn echter geen goede trefwoorden om in een zoekmachine in te geven, want na vijf minuten kan de dame geen dvd-boxset meer zien! Wat, volgens de ijzersterke logica van ons computertijdperk betekent: als het op computer niet bestaat, bestaat het in het werkelijke leven ook niet. "Maar", zo zegt ze me, "ik wacht beter even op Simon". Simon is blijkbaar de laatste nieuwe aanwinst bij M, gespecialiseerd in dvd's. Prima, zo'n mensen leer ik graag kennen! "Éne met kort haar en een brilleke". Al iets problematischer: de helft van het mannelijke M-personeel ziet er zo uit. Mevrouw gaat achteraan in de magazijnen zien of de heer Simon aanwezig is, maar komt van een kale reis terug. Ik stel voor dat ik nog wat tussen de dvd's ga grasduinen - een niet onaangename bezigheid - en als Simon zijn kop opsteekt, zal mevrouw hem wel doorsturen.

Stap drie. Na een tijdje is er nog steeds geen Simon te bespeuren, óf hij is onzichtbaar geworden. Terug naar de balie, en de mevrouw in kwestie is ook in geen velden of wegen meer te bespeuren. Misschien samen met Simon op vakantie. Een andere winkelbediende van M, die, gezien zijn postuur, onmogelijk de bedoelde Simon kan zijn, vraagt of hij mij van dienst kan zijn. "Oh, ik wacht op Simon." Wiens naam, zo blijkt, moet uitgesproken worden als "saaimon", op zijn Engels. Simon of Saaimon, kan me niet schelen, ik doe mijn uitleg nog eens, en verwijs naar het discussieforum, waar de dag ervoor blijkbaar al iemand vóór mij in diezelfde vestiging van M een dergelijke box heeft gehaald. Ook mijnheer gaat eens in het depot snuffelen, op zoek naar Simon, maar komt onverrichter zake terug. Hij wil bovendien niet in de dozen van Simon op zoek gaan naar desbetreffende dvd, waar ik overigens alle begrip voor heb. Misschien is Simon wel een lichtgeraakt type met een torso van een bodybuilder, een heel slecht karakter, in het bezit van een strafblad omdat hij op zijn vorige werk collega's die tussen zijn spullen hadden gerommeld, met hun tanden tegen de pompbak heeft geramd. Mogelijk. Niet waarschijnlijk, maar mogelijk. Bij het passeren van het rek met 24 seizoen 2 gaat bij de verkoper plots een lichtje branden: natuurlijk zijn er dvd's van 24 seizoen 3! Hij heeft ze al gezien, ze staan alleen niet in de winkel. Briljant. Daar was ik zelf nooit opgekomen. Bovendien falikant in tegenspraak met het driftige nee-geknik van de eerste bediende. Marc Verwilghen zou weer kunnen zeggen: "Eén van U is aan het liegen!". Ik hoop vurig dat het de eerste was. Waar de dvd's echter zijn? Tja, dat weet blijkbaar alleen Simon.

Geen probleem, mijnheer. Ik heb tijd, mijnheer. Zeker als het om de smachtende blik van Elisha Cuthbert in nood gaat, ben ik bereid om offers te brengen. Zoals nog wat langer rond te hangen in de M. Maar of Simon niet kan opgebiept, geGSMd of desnoods uit de cafetaria kan gesleurd worden? Jammer, maar dat blijkt niet mogelijk. "Want ziet U, Simon werkt wel bij ons, maar niet voor ons." Rare redenering. En een werknemer van een distributie-bedrijf die onbereikbaar schijnt te zijn? Ik begin meer en meer te twijfelen of Simon wel bestaat, en niet de één of andere pluchen beer is die als mascotte van het personeel ooit eens na een Sinterklaasfeestje voor de kinderen verweesd in het magazijn is achtergebleven. Maar kom, we blijven wachten. Op Simon.

Stap vier. Terwijl Simon nog altijd geen teken van leven heeft gegeven, komt de tweede man parmantig op mij afgestapt, met onder zijn arm, raad eens? Juist, een nieuw en maagdelijk geseald exemplaar van 24 seizoen 3, mét Nederlandse ondertitels. Het exemplaar dat dus op nog geen half uur tijd in status opgewaardeerd is geraakt van "niet bestaand" tot "aanwezig". Ik heb me nog net kunnen bedwingen om de winkelbediende geen drie kussen te geven, en stap zo fier als een gieter met mijn laatste nieuwe dvd-aanwinst richting kassa. Vooraleer Simon terugkomt en meldt dat de dvd feitelijk nog niet verkocht mag worden... Drie-nul!

En dat is hoe ik de derde reeks van 24 heb gekocht.