:: ARTIKELS ::
EEN TERUGBLIK OP 2004
Type: Algemeen - Datum: 2004-12-21 - Geplaatst door: Serge
Soms beseffen we zelf nog niet half hoe goed we het soms hebben.Ik geef het toe. Mijn naaste familie verklaart me soms stapelgek als ze zien hoe ik gebeten ben door de home theatre-vlieg, en als ik op het zoveelste familiefeestje ter gelegenheid van het oudejaar onveranderlijk vroeg of laat het over de films van het afgelopen jaar heb, zie ik gewoon met mijn derde oog, dat zich ergens achteraan tussen mijn schouderbladen bevindt en waar niemand iets over weet, behalve ik, dat ze met hun wijsvinger onopvallend doch veelbetekenend naar hun voorhoofd wijzen, alsof ze willen zeggen "die is niet goed snik". En wanneer we naar jaarlijkse traditie onze verlanglijstjes voor kerstmis uitwisselen, hebben ze bij mij de keuze tussen een dvd, een andere dvd, nog een dvd of een dubbele dvd... Keuze te over, want het regent deze dagen weer mooie giftsets. Eindelijk kan ik het sluitstuk van de Lord Of The Ring Extended Edition-trilogie aan mijn verzameling toevoegen, spint Spiderman voor de tweede keer zijn web in mijn dvd-kast, en voor Harry Potter zit, zomaar plots in het midden van de kerstvakantie, het derde schooljaar er alweer op. Soms wordt het moeilijk om geschikte cadeautjes te vinden, want zeg nu zelf, een prachtige boxset zoals de oude Star Wars-trilogie maanden laten liggen, dat kon ik toch niet over mijn hart krijgen? Zoiets doet toch pijn?
En toch... langzaam maar zeker begint het dvd-virus zich ook onder mijn naasten te verspreiden. Mijn ouders en schoonouders, die als één van de weinigen mijn dvd-collectie mogen beschouwen als hun persoonlijke videotheek, heb ik al lang een speler aangepraat. Stond ik gisteren nog in de lift met een collega, die prospecties heeft om een dvd-speler onder zijn binnenhuis-naaldboom te vinden, mijn neefje annex petekind is eind vorig jaar ook bezweken, wat de zoektocht naar een jaarlijks verjaardagscadeau en nieuwjaarsgeschenkje zoveel makkelijker maakt. Zelfs al betekent dat dat ze aan de kassa rare smoelen trekken (maar toch maar braafjes mijn betaalkaartje pijnigen) wanneer ik met twee Star Wars-boxen passeer. Ondanks het feit dat ook dit jaar weer spijtig genoeg een gouden jaar was voor illegale kopieerfabriekjes in China, blijf ik even resoluut gekant tegen het illegaal kopiëren van films. Per slot van rekening is het bedrag dat je voor een dvd uitgeeft een kleine investering om van al dat moois te kunnen genieten, keer op keer weer. En alhoewel ik me een breuk erger aan de steeds weerkerende vermanende vingertjes-trailers die we in toenemende mate verplicht opgelepeld krijgen bij het starten van een dvd, vind ik dat als je voor een redelijke prijs een mooie editie van Aladdin te pakken kan krijgen, het parallelle circuit de boom in kan. Met alle Chinezen maar niet met den dezen!
Aan een hobby zoals films geef je geld uit. Veel geld. Niet dat ik erop beknibbel en alleen maar boterhammekes met choco heb gegeten dit jaar, maar ter compensatie flaneer ik constant van de ene winkel naar de andere, vergelijk kritisch de prijzen op vergelijkingssites, en als ik me een paar cent afgezet voel, ga ik aan de balie van de winkel klagen en mijn laagste prijs-garantie inroepen. En ook daar krijg ik soms rare blikken toegeworpen van mijn mede-consumenten. Ja, ik geef toe dat ik verslaafd ben, en dat ik me dit jaar onder meer bezondigd heb aan het zeer assertief op zoek gaan - lees: de winkelbedienden door elkaar schudden - naar onder andere het derde seizoen van 24. Ja, ook seizoen 4 van The Simpsons alsook alle vier afleveringen-compilaties, die ik al n-tig keer op tv heb gezien, en allemaal op video heb opgenomen, zijn dit jaar weer aan de collectie toegevoegd, completist als ik ben, en als het even meezit zal rond de jaarwisseling seizoen 5 de set vervoegen. Ja, na vijf jaar sparen is mijn X-Files collectie compleet, en wacht ik nu vol ongeduld op de release van het eerste en tevens enige seizoen van de Lone Gunmen-spinoffreeks. Ja, ik koop een anamorfische versie van Four Weddings And A Funeral als ik thuis alleen maar beschik over een letterbox-versie, die zelf al een upgrade was van een pan en scan-versie, omdat ik nu eenmaal altijd voor het beste ga. Ja, ik durf het soms aan om een heel seizoen van een TV-serie te kopen, zoals The Shield of Millennium, waar ik voordien nog niet één aflevering van had gezien, omdat iemand me die heeft aangeraden en ik altijd mijn horizonten wil verruimen. En ja, ik heb al eens tegenslag met mijn blinde aankopen ook, maar daar is het tweedehands-forum weer goed voor, natuurlijk.
En zeker dat het een interessant jaar was! Een ganse industrie staat klaar om ons op onze wenken te bedienen, en produceert aan de lopende band weer nieuwe, fabelachtige droomwerelden, laten ons meereizen in tijd en ruimte of probeert ons inzicht te doen krijgen in de complexe motieven die het menselijk handelen sturen. De theaters, bioscopen en televisie krijgen hoe langer hoe grotere concurrentie van het home theatre-front, die naast al dat moois ook nog eens de extra luxe biedt van zich hier niet voor buitenshuis te moeten verplaatsen. Gedaan dus met knapperende geluiden producerende popcorn die langs alle kanten onwelvoeglijke geuren rondom je heen verspreidt terwijl je aan het kijken bent hoe in The Day After Tomorrow de Amerikaanse oostkust onder water loopt. Geen joelende kinderen meer die het nodig vinden om Shrek 2 live te voorzien van een niet-uitschakelbare commentaartrack. En terwijl de Picten aan de zijde van King Arthur slag leveren tegen de Saksen, gaat er niet langer tenmidden van het strijdtoneel een GSM af.
De grootste zottigheid die ik me dit jaar heb veroorloofd was de aanschaf van een plasma-televisie, alhoewel mijn breedbeeldbuis het nog perfect deed. Na maanden voor en achter de etalages van diverse multimediawinkels te staan kwijlen, totdat hun vasttapijt doorweekt is van mijn spauwsel, zal 14 februari 2004, de dag na mijn verjaardag nota bene, in mijn geheugen gegrift blijven als de dag waarop ik definitief afscheid nam van het conventionele televisietoestel, nadat mijn echtgenote en ik een ganse nacht niet hadden geslapen toen we wisten dat een elektroketen (teevee video haifie elektro multi-me-di-a...) die uitverkoop deed een juweeltje van een toonzaalmodel van de hand deed tegen een gevoelige korting. Een mens moet toch nog geld overhouden voor dvd's, nietwaar? Sindsdien draait onze thuisbioscoop weer op volle toeren, en al die nurkse familieleden en kennissen, die even daarvoor ons nog voor gek verklaarden, zijn maar al te gretig om een graantje te komen meepikken en bij ons een cinemaatje te komen doen. Weer een paar euro uitgespaard. Met releases als Finding Nemo, mét gratis virtueel aquarium, is de kleurenpracht van zo'n scherm natuurlijk iets om mee uit te pakken; en spektakelfilms als The Day After Tomorrow en The League Of Extraordinary Gentlemen, beiden kritisch niet echt hoog aangeschreven, worden op groot scherm toch meer een belevenis dan louter een film. Maar ook meer bescheiden en cinefiele releases die geen aanslag plegen op zicht en gehoor, laten zich prima genieten op groot scherm. Films als La Meglio Gioventú, die eerst meer dan een jaar hebben gedraaid in het alternatieve circuit, en nu dan ook nog eens succesrijk blijken in de verkoopcijfers. Alhoewel ik vorig jaar gezworen heb geen "blinde aanschaf" meer te doen, heb ik dit jaar keer op keer mijn dure eed gebroken. La Meglio staat intussen ergens bovenaan in het "te kijken"-lijstje, en waarschijnlijk vind ik in de komende kerstvakantie wel ergens een gaatje van een uur of zes.
Als het dan toch gepermitteerd is om iets aan de kerstman te vragen, dan vraag ik hem dit jaar géén mooie boxset met dvd's, geen stapeltje succesvolle blockbusters of obscure arthousefilms, maar wat meer tijd. Tijd om van al dat moois te kunnen genieten. Ik denk dat ik namens al mijn collega's spreek wanneer ik zeg dat DVD Info een belangrijk deel van onze vrije tijd inneemt. Akkoord, u dagelijks informeren over het reilen en zeilen in dvd-land hypothekeert soms zwaar onze tijdsindelingen, en om de (Ollandse) concurrentie een stapje voor te blijven zijn we er niet vies van om al eens wat nachtwerk te verrichten. Maar het is altijd met veel liefde gedaan, en de erkenning van onze lezers is dan het mooiste geschenk dat we ons kunnen veroorloven.
Dank u, en volgend jaar van't zelfde!
Werner Peeters
Adjunct-hoofredacteur
Pagina: 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8
Andere artikels van hetzelfde type
- 2022-04-19 :: HET VERHAAL ACHTER A NIGHTMARE ON ELM STREET
- 2022-02-25 :: OBSCUUR EN VERGETEN #24: BUTCHER, BAKER, NIGHTMARE MAKER
- 2022-01-28 :: OBSCUUR EN VERGETEN #23: NEW YEAR'S EVIL
- 2022-01-23 :: AFTER HOURS: HET VERGETEN MEESTERWERK VAN MARTIN SCORSESE
- 2021-12-04 :: OBSCUUR EN VERGETEN #22: HELLO MARY LOU