Eindejaarslijstjes, nieuwjaarsbrieven... vorig jaar is het er niet van gekomen. Naast een drukke voltijdse beroepsbezigheid slorpt het geheuter en gekneuter aan de DVD Info-site al mijn tijd op, en oh ja, tussendoor is het dvd'tjes kijken geblazen. Dit jaar echter hebben een mij tot tranen bewogen smeekbede van één van onze redacteurs, plus de dreiging van de hoofdredacteur om me te onderwerpen aan een 24 uur durende Borat-kijkmarathon, met zo van die oogdrupjes à la Clockwork Orange, me toch genoopt om nog eens in mijn pen te kruipen en een paar overschouwingen te maken over het afgelopen jaar.

Goed, we zijn dus de kaap van de 3000 reviews ruim gepasseerd. Yahoo! Een paar jaar geleden had ik je voor gek verklaard als je me zou gezegd hebben dat we het zo lang zouden uitzingen. Het medium dvd is tegenwoordig alomtegenwoordig; het is nog maar de vraag of Blu-Ray en / of HD-DVD - eerst even de uitslag van de boksmatch afwachten - even succesvol zullen zijn in hun opmars, want, geef het maar toe, als sommige mensen nog niet eens het verschil zien tussen compressie op een enkellagige disc of op een dubbellagige, dan kan ik niet anders dan besluiten dat de early adopters ófwel verstokte cinefielen zijn, ófwel gewoon de buren hun ogen willen uitsteken. Beide opties leiden onvermijdelijk tot het een jaar lang niets anders consumeren van boterhammen met choco. Wat onszelf betreft, we kijken nog even de kat uit de boom, en een snelle hervorming van DVD Info naar Blu-Ray Info of HD-DVD Info is vooralsnog niet aan de orde. Langs de andere kant, niets is zo onvoorspelbaar als de vrije markt, en het kan goed zijn dat ik één jaar vanaf nu op deze pagina mijn excuses zal moeten maken omdat ik U eind 2006 een hoop zever in pakskes in uw kas heb gedraaid.

Laten we het toch maar voorlopig nog even op dvd's houden. De verkoop van dvd's begint meer en meer een substantiële factor te worden al van bij het schieten van de film. Van het dit jaar verschenen Pirates Of The Caribbean 2: The Curse Of The Black Pearl gingen op één dag maar liefst vijf miljoen exemplaren over de toonbank. En dat is dan nog niets vergeleken met de pré-kerstverkoop van een succestitel als Cars, die nu alweer het record van meest verkochte titel heeft overgenomen. Een positie als recordhouder dvd-verkoop is geen lang leven beschoren, dat is een zekerheid. Is het tekenend voor de vluchtigheid van het medium, of juist van het toenemende succes?

En dvd-kopers hebben geld te veel. Véél geld te veel. Voor wie met de glimlach honderd euro neervorkt voor de luxe giftset van The Da Vinci Code met een (namaak) cryptex, terwijl de standaardversie tussen de 20 en de 25 euro schommelt, mogen we dat besluit gerust trekken. En gezien de almaar slinkende stapel van het bewuste kleinood bij de gekende mega-ketens zullen er veel mensen dit jaar een letterwiel onder de kerstboom vinden. En toch, de markt van de giftsets lijkt aan oververzadiging te lijden. De Benelux-release van de extended edition van King Kong werd ter elfder ure geschrapt, ook al omdat de verkoop van de reguliere versie tegensloeg - paradoxaal net omdát veel mensen aan het wachten waren op de uitgebreider versie. Buena Vista bracht de 4-discversie van The Chronicles Of Narnia wel uit in de Benelux, maar niet de giftset met de twee boekensteuntjes. En op de intussen in Australië reeds wijdverspreide 4-disc van Kingdom Of Heaven, een film waar in tegenstelling tot voornoemde twee voorbeelden wél substantieel is ingegrepen in de montage zelf en niet in de extra's-beeld-en-geluid-cosmetica, staat door Fox vooralsnog hier niet aangekondigd. Voor een derde versie van de Lord Of The Rings-trilogie, ditmaal met de twee versies in seamless branching naast elkaar, maar zonder inclusie van de DTS-track, was er dan blijkbaar weer wél een markt... Als er iets is dat ik de marketing-boys en girls van de diverse filmmaatschappijen mag toewensen in 2007, dan is het toch een tikkeltje meer feeling om in te schatten wat de markt vraagt. En dat zijn dus niét zaken als een Pirates Of The Caribbean 2 met een Franse DTS-track!

Verder is dit jaar ook een aloud mysterie opgelost, namelijk de betekenis van het woord 'nooit'. 'Nooit' is, zo is dit jaar gebleken, doodeenvoudig een synoniem voor 'in 2006'. Zoals gebruikt in de volgende zin: "De originele Star Wars-trilogie (Han Shoots Greedo First) wordt nooit op dvd uitgebracht". DVD-kopers zijn geen gemakkelijke mensen, toegegeven, maar als dan blijkt dat de bewuste releases de (niet-anamorfische) laserdisc-transfers zijn met een 2.0-soundtrack, dan is het bij sommigen wéér niet goed... De dvd-consument is in elk geval mondiger geworden, en dat is een trend waar we zelf altijd voor de volle honderd procent achter hebben kunnen staan. Zelfs als dat soms absurde toestanden oplevert op gebied van releases, re-releases en re-re-releases. Wat moeten we anders bijvoorbeeld denken van de "voor de eerste keer op dvd"-release van The Little Mermaid, terwijl ik toch heel zeker nog een oude release in de kast heb liggen? Misschien waren ze iets vergeten te vermelden, en moest de boodschap eigenlijk zijn "voor de eerste keer op dvd in een versie waarin Mijnheer Pastoor geen bobbel in de broek krijgt wanneer hij Ariel ziet". Desondanks was The Little Mermaid zeker één van de meer memorabele releases die we het afgelopen jaar te keuren kregen. Voor liefhebbers van animatiefilms bracht de wildgroei aan CGI-prenten in 2006 een extra budgettair probleem mee: Over The Hedge, Madagascar, Ice Age 2, Hoodwinked stonden het ganse jaar door te prijken naast (meestal heruitgebrachte) animatieklassiekers als Lady And The Tramp, Lilo & Stitch en mijn persoonlijke favoriet, Anastasia. De hele animatiewinkel werd echter danig knock-out geslagen door een plasticinen kaasetende konijnenvanger en zijn zwijgzame hond: met Wallace & Gromit And The Curse Of The Were-Rabbit positioneerde de Britse animatiestudio Aardman zichzelf ergens in het voorste peloton van de animatoren. Het débâcle na het afbranden van hun studio's lijkt echter intussen gecompenseerd te zijn door de intrede van de grafische rendering-machine, en de volgende Aardman-films, die via Dreamworks intussen bij Paramount zijn onderverdeeld, te beginnen met Flushed Away, stellen de toekomst van het bedrijf veilig.

Nog zo'n succesnummer op dvd zijn de televisieseries. De beheerders van de archieven, zowel nationaal als internationaal, hebben de deuren van de zalen 60, 70, 80 en 90 wijd opengezet, en men is tot de schokkende conclusie gekomen dat men met reeksen als FC De Kampioenen, De Paradijsvogels, De Collega's en Axel Nort, alsook recentere series als het cinematografisch sterke Sedes & Belli nog iets anders kan doen dan ze in de middagprogrammatie van de openbare omroep nog maar eens heruitzenden. Ook internationaal wordt er eindelijk vaart gemaakt met het uitbrengen van titels uit de back-catalogus: zo kregen we op iets meer dan een jaar de volledige Lois & Clark-reeks in de schappen, ongetwijfeld een handje geholpen door de door Bryan Singer hernieuwde Superman-franchise, is intussen de volledige originele Flintstones-reeks op dvd uitgebracht - de kluizen van Warner lijken onuitputtelijk -, vinden we zowat alle jaren tachtig-franchises van Universal, zoals Miami Vice, Knight Rider, The A-Team en eindelijk ook mijn persoonlijke favoriete jeugdherinnering Airwolf op dvd terug. Sony bracht ons naast ongeveer 43 seizoen van Married With Children met Moonlighting ook nog zo'n jeugdklassieker onder de aandacht. Zelfs de erg toegetakelde maar toch nog vanuit jeugdsentiment best bekijkbare Nils Holgersson-banden zijn terug opgedoken, alhoewel in vergelijking met de restauraties die men aan deze tekenfilms spendeert in Duitsland en Frankrijk nog wel danig in gebreke blijft. En met het uitbrengen van oude Vlaamse en Nederlandse tv-reeksen en theaterstukken heeft zelfs de generatie voor ons, waaronder mijn ouders en schoonhouders, eindelijk het medium ontdekt, en liggen er ook voor hen dit jaar pakjes onder de kerstboom waarvan de afmetingen verdacht veel op die van een dvd lijken.

Ik heb het nog gezegd, maar televisieseries en dvd is dé winnende combinatie: veel amusement voor relatief weinig geld. Dat resulteert niet alleen in een verdere topverkoop van gevestigde waarden als 24 en The Simpsons, waarvan we dit jaar twee nieuwe seizoenen hebben mogen bewonderen, maar ook nieuwere reeksen als The 4400, Medium, Prison Break en Over There vinden vlotjes hun weg naar de consument, de voorlaatste nog terwijl de serie op tv werd uitgezonden, de laatste is zelfs nog niet op het kleine scherm te zien geweest in dit leuke landeke, waarin de mediagroepen achter Kanaal 2 en VT4 constant achter de feiten hollen. En eindelijk werd in onze contreien ook het reeds lang in de UK verkrijgbare eerste seizoen van Futurama uitgebracht, de beste comedy in duizend jaar televisiegeschiedenis! Een zeer vreemde zet op gebied van televisiereeksen dit jaar was ongetwijfeld wel de rare beslissing om de hitserie Lost in twee halve seizoenen uit te brengen, gevolgd door een complete seizoensbox nog geen twee maanden daarna. Dit soort strapatsen werken alleen maar verwarring in de hand, en zouden best tot dit éénmalige experiment beperkt blijven. Zelfs die éne keer was er nog te veel aan.

Dé core business van de dvd's producerende bedrijven is en blijft toch nog altijd film. Alhoewel 2006 geen spektakeljaar was zoals het Lord Of The Rings-era, hebben we toch mogen genieten van enkele zeer mooie prenten, die bovendien alsmaar sneller op dvd worden uitgebracht. Voor SF-liefhebbers begon en eindigde het jaar in elk geval in majeur: na de commerciële flop van Firefly, omgekeerd evenredig met de vasthoudendheid van de fanbase, vergastte cultregisseur Joss Whedon ons toch nog op een bonusvlucht in het ruimteschip Serenity, en Brett Ratner nam voor de afsluiter van de X-Men-trilogie de fakkel over van Bryan Singer. Tussendoor was er dan ook nog de redelijk verrassende V For Vendetta, waarin Hugo Weaving en Natalie Portman het beste van zichzelf gaven, een vertolking waarbij de eerste zijn gezicht niet liet zien en de tweede zich kaal liet scheren. Na tien jaar en twintig kilo kroop Antonio Banderas op bevel van Martin Campbell nog eens in zijn Zorro-kostuum, Wes Craven joeg ons de daver op het lijf met Red Eye, na het bekijken van dewelke we nooit meer iemand durven aanspreken in de luchthaven, Terrence Malick liet nog eens wat van zich horen met The New World, de oscar voor beste film ging spijtig genoeg naar Crash en niet naar tearjerker Brokeback Mountain. Van de meer cinefiele films is Sophie Scholl me nog het meest bijgebleven, waarmee de Duitstalige cinema haar gestage opmars voortzet. Klassiekers als The Green Mile, Witness en The Sound Of Music werden van onder het stof gehaald en opgepoetst, en liefhebbers van film noir werden zowat door alle maatschappijen tegelijkertijd bekogeld met prenten over schimmige detectives en bedriegelijke femme fatales.

Helaas waren er ook een paar zaken in het afgelopen jaar waar we minder vrolijk van werden. Zo moesten we met lede ogen aanzien hoe Jim Henson's Muppet-franchise werd opgekocht door Disney, om vervolgens met de direct-to-videofilm The Muppets Wizard Of Oz hebben aangetoond dat een jarenlange succesvolle en geliefde reeks met één misstap kan onderuit gehaald worden. Het soort Dirty Shame, American Pie- of 40 Year Old Virgin-achtige cinema waar ik op voorhand van weet dat ik me er een breuk aan ga ergeren, heb ik ook dit jaar weer links laten liggen, ik ben meer en meer de filosofie toegedaan dat het leven te kort is voor dergelijke tijdverspilling, en dat ik het afbreken daarvan liever overlaat aan de heren en dames van het Razzie-comité. Stilletjes hopend dat ze Sylvester Stallones record volgend jaar nog wat gaan aanscherpen...

En wat wensen we nu weer voor het nieuwe jaar? Goede gezondheid, volgedrapeerd worden met gouden kettingen en een nieuw lief, liefst een fotomodel, of nog beter twee, zijn zo'n aftandse ouwe dooddoenertjes, gaan al jaren mee maar de verwachtingen worden nooit vervuld. Laat ons dan maar voor 2007 een paar redelijkere dingen op ons verlanglijstje zetten. Peter Jackson wensen we alvast een einde uit de juridische tunnel, zodat hij eindelijk de verfilming van The Hobbit kan ge-greenlit ziet. Joss Whedon wensen we toe dat hij eindelijk een filmmaatschappij mag vinden die nog wat meer geld in zijn Firefly/Serenity-franchise wil steken, liefst in de vorm van een blanco cheque. Zelf houd ik mijn wensen liever bescheiden, voor een paar honderd dvd's gooi ik mezelf nog wel een jaartje in de filmstrijd. Met dvd-boxsets als het tweede seizoen van Airwolf en bioscoopreleases als de langverwachte Simpsons Movie, al dan niet met een verpletterd CGI-konijn, zal dat wel lukken, denk ik.

Werner Peeters



Pagina: 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8